İnsanların bütün dünyada sülhü bərqərar etmək cəhdləri boşa çıxıb və bundan sonra da belə davam edəcək. Bunun bir neçə səbəbi var:

•   «Addımlarını düzəltmək gedən adamın işi deyil» (Peyğəmbərlərin kitabı, Yeremya 10:23). Allah insanları bir-birlərini idarə etmək bacarığı ilə yaratmayıb və onlara belə ixtiyar verməyib. Buna görə də onlar heç vaxt davamlı sülhə nail ola bilməyəcəklər.

•   «Əsilzadələrə, sizi qurtara bilməyən bəşər oğluna güvənməyin. Onlar canı çıxan kimi torpağa düşər, niyyətləri bircə anda yox olar» (Zəbur, Məzmur 146:3, 4). Hətta yaxşı niyyətli dövlət başçıları belə müharibənin kökündə duran səbəbləri tamamilə aradan qaldırmaq iqtidarında deyil.

•   «Axır günlərdə son dərəcə ağır bir zəmanə gələcək. Çünki insanlar... zalım, yaxşılığın düşməni, xain, öz bildiyini edən, lovğa olacaqlar» (İncil, 2 Timoteyə 3:1—4). Biz bu pis dünyanın «axır günlər»ində yaşayırıq». Və dünyada bu cür ab-havanın hökm sürməsi sülhə nail olmağı çətinləşdirir.

•   «Yerə və dənizə isə vay olsun! Çünki İblis, vaxtının az olduğunu bilərək, böyük qəzəblə yanınıza endi» (İncil, Vəhy 12:12). Allahın düşməni olan Şeytanın imkanları məhduddur, o yalnız yer üzündə fəaliyyət göstərə bilir və insanları özü kimi qəddar olmağa sövq edir. Şeytan «bu dünyanın hökmdarı» olduğu müddətdə biz heç vaxt sülh içində yaşaya bilməyəcəyik (İncil, Yəhya 12:31).

•   «[Allahın Padşahlığı Ona qarşı çıxan] bütün əvvəlki padşahlıqları əzib-dağıdacaq, özü isə əbədi qalacaq» (Daniel 2:44). Bizim arzumuz bütün dünyada əbədiyyən sülhün olmasıdır və bu arzumuzu hansısa insan hökuməti yox, Allahın Padşahlığı həyata keçirəcək (Zəbur, Məzmur 145:16).