Προς τους Ρωμαίους 1:1-32

  • Χαιρετισμοί (1-7)

  • Η επιθυμία του Παύλου να επισκεφτεί τη Ρώμη (8-15)

  • Ο δίκαιος θα ζήσει λόγω πίστης (16, 17)

  • Οι ασεβείς είναι αδικαιολόγητοι (18-32)

    • Οι ιδιότητες του Θεού είναι ορατές στη δημιουργία (20)

1  Ο Παύλος, δούλος του Χριστού Ιησού και καλεσμένος για να είμαι απόστολος, ξεχωρισμένος για τα καλά νέα του Θεού,+  τα οποία υποσχέθηκε στο παρελθόν μέσω των προφητών του στις άγιες Γραφές,  σχετικά με τον Γιο του, που προήλθε από τους απογόνους* του Δαβίδ+ κατά σάρκα,  αλλά ανακηρύχτηκε με δύναμη Γιος του Θεού+ κατά το πνεύμα της αγιότητας μέσω ανάστασης από τους νεκρούς+—ναι, τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας,  μέσω του οποίου λάβαμε παρ’ αξίαν καλοσύνη και τον διορισμό του αποστόλου+ για να υπάρξει υπακοή μέσω πίστης ανάμεσα σε όλα τα έθνη+ σχετικά με το όνομά του,  ανάμεσα στα οποία κληθήκατε και εσείς για να ανήκετε στον Ιησού Χριστό—  προς όλους εκείνους που είναι στη Ρώμη ως αγαπητοί του Θεού, καλεσμένοι για να είναι άγιοι: Εύχομαι να έχετε παρ’ αξίαν καλοσύνη και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.  Πρώτα από όλα, ευχαριστώ τον Θεό μου μέσω του Ιησού Χριστού σχετικά με όλους εσάς, επειδή η πίστη σας συζητιέται σε ολόκληρο τον κόσμο.  Διότι ο Θεός, στον οποίο αποδίδω ιερή υπηρεσία με το πνεύμα μου σχετικά με τα καλά νέα για τον Γιο του, είναι μάρτυράς μου ότι δεν παύω να σας αναφέρω διαρκώς στις προσευχές μου,+ 10  παρακαλώντας, αν είναι δυνατόν, να καταφέρω επιτέλους να έρθω σε εσάς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. 11  Διότι θέλω πολύ να σας δω για να σας μεταδώσω κάποιο πνευματικό δώρο ώστε να γίνετε σταθεροί· 12  ή μάλλον για να ενθαρρυνθούμε αμοιβαία+ ο ένας από την πίστη του άλλου, τόσο τη δική σας όσο και τη δική μου. 13  Δεν θέλω να αγνοείτε, αδελφοί, ότι πολλές φορές σκόπευα να έρθω σε εσάς—αλλά υπήρξαν εμπόδια μέχρι τώρα—ώστε να αποκτήσω κάποιον καρπό και ανάμεσά σας, όπως και ανάμεσα στα υπόλοιπα έθνη. 14  Και σε Έλληνες και σε ξένους,* και σε σοφούς και σε ασύνετους, είμαι χρεώστης· 15  γι’ αυτό θέλω πολύ να διακηρύξω τα καλά νέα και σε εσάς εκεί στη Ρώμη.+ 16  Διότι δεν ντρέπομαι για τα καλά νέα·+ αυτά είναι δύναμη Θεού για σωτηρία στον καθέναν που έχει πίστη,+ στον Ιουδαίο πρώτα+ καθώς και στον Έλληνα.+ 17  Διότι μέσω των καλών νέων η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται σε όσους πιστεύουν σε εκείνον και αυτό ενισχύει την πίστη τους,+ όπως είναι γραμμένο: «Αλλά ο δίκαιος θα ζήσει λόγω πίστης».+ 18  Η οργή του Θεού+ αποκαλύπτεται από τον ουρανό ενάντια σε κάθε ασέβεια και αδικία των ανθρώπων που καταπνίγουν την αλήθεια+ με άδικο τρόπο, 19  επειδή ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό είναι ολοφάνερο ανάμεσά τους, γιατί ο Θεός το φανέρωσε σε αυτούς.+ 20  Διότι οι αόρατες ιδιότητές του, δηλαδή η αιώνια δύναμη+ και η Θειότητά του,+ βλέπονται καθαρά από τη δημιουργία του κόσμου και έπειτα, καθώς γίνονται αντιληπτές μέσω των πραγμάτων που έχουν φτιαχτεί,+ ώστε αυτοί είναι αδικαιολόγητοι. 21  Επειδή, μολονότι γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό ούτε τον ευχαρίστησαν, αλλά έγιναν άμυαλοι στους συλλογισμούς τους και η ασύνετη καρδιά τους βυθίστηκε στο σκοτάδι.+ 22  Παρότι ισχυρίζονται ότι είναι σοφοί, έγιναν ανόητοι 23  και μετέτρεψαν τη δόξα του άφθαρτου Θεού σε κάτι όμοιο με την εικόνα φθαρτού ανθρώπου, πουλιών, τετραπόδων και ερπετών.+ 24  Γι’ αυτό, ο Θεός, σύμφωνα με τις επιθυμίες της καρδιάς τους, τους παρέδωσε σε ακαθαρσία, ώστε να ατιμάζουν το ίδιο τους το σώμα. 25  Αυτοί αντάλλαξαν την αλήθεια του Θεού με το ψέμα και έδειξαν ευλάβεια* και απέδωσαν ιερή υπηρεσία στη δημιουργία και όχι στον Δημιουργό, ο οποίος είναι δοξασμένος για πάντα. Αμήν. 26  Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Θεός τούς παρέδωσε σε επαίσχυντο σεξουαλικό πάθος·+ οι γυναίκες τους άλλαξαν τη φυσική χρήση του εαυτού τους σε χρήση που είναι αντίθετη στη φύση·+ 27  παρόμοια, και οι άντρες άφησαν τη φυσική χρήση της γυναίκας* και άναψαν άγρια από τον σαρκικό τους πόθο ο ένας για τον άλλον, άντρες με άντρες,+ κάνοντας ό,τι είναι χυδαίο και λαβαίνοντας για τον εαυτό τους πλήρως την τιμωρία* που τους άξιζε για την πλάνη τους.+ 28  Καθώς δεν θέλησαν να αναγνωρίσουν τον Θεό,* ο Θεός τούς παρέδωσε σε αποδοκιμασμένη διανοητική κατάσταση για να κάνουν ανάρμοστα πράγματα.+ 29  Και αυτοί έγιναν πλήρεις από κάθε αδικία,+ πονηρία, απληστία*+ και κακία, γεμάτοι φθόνο,+ φόνο,+ έριδες, δόλο+ και μοχθηρία,+ όντας ψιθυριστές,* 30  άτομα που κακολογούν,+ που μισούν τον Θεό, θρασείς, υπερήφανοι, καυχησιολόγοι, δολοπλόκοι,* ανυπάκουοι στους γονείς,+ 31  χωρίς κατανόηση,+ ασυνεπείς στις συμφωνίες, άστοργοι και ανελεήμονες. 32  Μολονότι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά το δίκαιο διάταγμα του Θεού—ότι εκείνοι που πράττουν τέτοια πράγματα είναι άξιοι θανάτου+—όχι μόνο τα κάνουν αυτά αλλά και επιδοκιμάζουν εκείνους που τα πράττουν.

Υποσημειώσεις

Κυριολεκτικά «το σπέρμα».
Ή αλλιώς «μη Έλληνες»· βαρβάροις, Κείμενο.
Ή αλλιώς «πρόσφεραν λατρεία».
Ή αλλιώς «τις φυσιολογικές σχέσεις με γυναίκα».
Ή αλλιώς «ανταπόδοση».
Ή αλλιώς «δεν επιδοκίμασαν το να έχουν ακριβή γνώση για τον Θεό».
Ή αλλιώς «κουτσομπόληδες».
Στο πρωτότυπο κείμενο χρησιμοποιείται η λέξη πλεονεξία.
Ή αλλιώς «εφευρέτες κακών πραγμάτων».