Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ | ΝΕΑΡΟΙ

Πώς να Αντιμετωπίζεις τις Αλλαγές

Πώς να Αντιμετωπίζεις τις Αλλαγές

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

  • Λόγω της εργασίας του πατέρα σου, πρέπει να μείνετε σε άλλο μέρος.

  • Ο καλύτερός σου φίλος μετακομίζει μακριά.

  • Ο μεγαλύτερος αδελφός ή αδελφή σου φεύγει από το σπίτι επειδή παντρεύεται.

Πόσο καλά θα προσαρμοζόσουν εσύ σε τέτοιες αλλαγές;

Ένα ευλύγιστο δέντρο είναι πιο πιθανό να επιζήσει από μια ανεμοθύελλα. Όπως αυτό το δέντρο, και εσύ μπορείς να δείχνεις ευελιξία όταν συμβαίνουν αλλαγές τις οποίες μπορείς να ελέγξεις λίγο ή καθόλου. Αλλά πριν δούμε πώς θα τα καταφέρεις, πρόσεξε μερικά πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τις αλλαγές.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ

Οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες. Η Αγία Γραφή αναφέρει μια θεμελιώδη αλήθεια σχετικά με τους ανθρώπους: “Απρόβλεπτη περίσταση τους βρίσκει όλους”. (Εκκλησιαστής 9:11) Αργά ή γρήγορα, θα έρθεις αντιμέτωπος με αυτή την πραγματικότητα. Βέβαια, δεν είναι άσχημες όλες οι απρόβλεπτες περιστάσεις. Και μερικές αλλαγές που αρχικά φαίνονται δυσάρεστες ίσως τελικά να έχουν και θετικές πλευρές. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ικανοποιημένοι με τη ρουτίνα, ενώ οι αλλαγές—ευχάριστες ή δυσάρεστες—ταράζουν τα ήρεμα νερά τους.

Οι αλλαγές μπορεί να είναι ιδιαίτερα πιεστικές για τους εφήβους. Γιατί; «Ήδη βιώνεις εσωτερικές αλλαγές», εξηγεί ο νεαρός Άλεξ. * «Οι εξωτερικές αλλαγές απλώς αυξάνουν την πίεση που νιώθεις».

Υπάρχει άλλος ένας λόγος: Όταν οι ενήλικοι βιώνουν κάποια αλλαγή, ανατρέχουν στο προσωπικό τους “βιβλίο εμπειριών” για να δουν πώς χειρίστηκαν παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν. Αλλά οι νεαροί δεν έχουν μεγάλα αποθέματα πείρας από τα οποία να μπορούν να αντλήσουν διδάγματα.

Μπορείς να μάθεις να προσαρμόζεσαι. Προσαρμοστικότητα είναι η ικανότητα να ανακάμπτεις από μια αναποδιά ή να συμβαδίζεις με τις αλλαγές. Το προσαρμοστικό άτομο δεν υπομένει απλώς μια καινούρια κατάσταση, αλλά βλέπει τα φαινομενικά εμπόδια ως ευκαιρίες. Οι προσαρμοστικοί έφηβοι είναι λιγότερο πιθανό να στραφούν στα ναρκωτικά ή στο αλκοόλ όταν νιώσουν καταρρακωμένοι.

ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ

Αποδέξου την πραγματικότητα. Χωρίς αμφιβολία, θα ήθελες να ελέγχεις πλήρως τη ζωή σου, αλλά αυτό είναι αδύνατον. Κάποιοι φίλοι θα μετακομίσουν ή θα παντρευτούν. Τα αδέλφια σου θα μεγαλώσουν και θα φύγουν από το σπίτι. Οι περιστάσεις ίσως αναγκάσουν την οικογένειά σου να μετακομίσει, αφήνοντας πίσω φίλους και καθετί οικείο. Είναι καλύτερο να αποδεχτείς την πραγματικότητα αντί να αφήνεις τις αρνητικές σκέψεις να σε καταρρακώνουν.—Βιβλική αρχή: Εκκλησιαστής 7:10.

Κοίτα μπροστά. Αν εστιάζεις στο παρελθόν θα είναι σαν να οδηγείς στην εθνική με τα μάτια σου καρφωμένα στον καθρέφτη. Είναι καλό να του ρίχνεις πού και πού μια ματιά, αλλά το σημαντικότερο είναι να επικεντρωθείς στον δρόμο μπροστά. Το ίδιο ισχύει και όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αλλαγές. Προσπάθησε να έχεις τα μάτια σου προσηλωμένα στο μέλλον. (Παροιμίες 4:25) Για παράδειγμα, ποιον στόχο μπορείς να θέσεις για τον επόμενο μήνα ή το επόμενο εξάμηνο;

Εστίασε στα θετικά. «Η προσαρμοστικότητα έχει να κάνει με τη στάση μας», λέει η νεαρή Λόρα. «Βρες θετικές πλευρές στις περιστάσεις σου». Μπορείς να σκεφτείς έστω και ένα πλεονέκτημα που προσφέρουν οι καινούριες σου περιστάσεις;—Βιβλική αρχή: Εκκλησιαστής 6:9.

Μια κοπέλα που ονομάζεται Βικτόρια θυμάται πως, όταν ήταν έφηβη, όλοι οι στενοί της φίλοι μετακόμισαν μακριά. «Ένιωθα μεγάλη μοναξιά και ευχόμουν να είχαν μείνει όλα ίδια», λέει. «Εκ των υστέρων, όμως, συνειδητοποιώ ότι τότε ήταν που άρχισα ουσιαστικά να ωριμάζω. Κατάλαβα ότι η ωριμότητα προϋποθέτει αλλαγή. Επίσης, τότε ήταν που άρχισα να βλέπω παντού γύρω μου ευκαιρίες για καινούριες φιλίες».—Βιβλική αρχή: Παροιμίες 27:10.

Αν εστιάζεις στο παρελθόν θα είναι σαν να οδηγείς στην εθνική με τα μάτια σου καρφωμένα στον καθρέφτη

Κάνε πράγματα για τους άλλους. Η Γραφή λέει: “Να δίνετε προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά σας ζητήματα, αλλά και στα ζητήματα των άλλων”. (Φιλιππησίους 2:4) Ένα καλό αντίδοτο για τις δικές σου δυσκολίες είναι να βοηθάς άλλους με τις δικές τους. Η 17χρονη Άννα λέει: «Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι το να προσφέρω βοήθεια σε κάποιον που περνούσε μια παρόμοια κατάσταση—ή ακόμα χειρότερη—ήταν όντως ανταμειφτικό!»

^ παρ. 11 Μερικά ονόματα σε αυτό το άρθρο έχουν αλλαχτεί.