Γεννήθηκα στο Μόντρεαλ, τη μεγαλύτερη πόλη της επαρχίας του Κεμπέκ, στον Καναδά. Οι στοργικοί μου γονείς μεγάλωσαν εμένα και τα τρία αδέλφια μου στη γραφική συνοικία Ροζμόν. Η ζωή μας ήταν ήσυχη και γαλήνια.

 Όταν ήμουν παιδί, κάτι με έλκυε στη Γραφή. Θυμάμαι ότι στα 12 διάβασα τη ζωή του Ιησού στην Καινή Διαθήκη και μου άρεσε πάρα πολύ. Με άγγιξε η αγάπη του και η συμπόνια του για τους άλλους, και ήθελα να του μοιάσω. Δυστυχώς όμως, καθώς μεγάλωνα και άρχισα να συναναστρέφομαι με λάθος άτομα, αυτή η επιθυμία σταδιακά έσβησε.

 Ο πατέρας μου ήταν σαξοφωνίστας και, εκτός από το ότι μου έδωσε το σαξόφωνό του, μου μετέδωσε μια άσβεστη αγάπη για τη μουσική, η οποία έγινε το νούμερο ένα στη ζωή μου. Απολάμβανα τόσο πολύ τη μουσική ώστε έμαθα γρήγορα να παίζω κιθάρα. Αργότερα, έφτιαξα ένα ροκ συγκρότημα με μερικούς φίλους και παίξαμε σε πολλές εκδηλώσεις. Μερικοί πολύ γνωστοί παραγωγοί της βιομηχανίας της μουσικής με πρόσεξαν και μου έκαναν προσφορές για συνεργασία. Υπέγραψα συμβόλαιο με μια μεγάλη δισκογραφική εταιρία. Η μουσική μου έγινε πολύ δημοφιλής και μεταδιδόταν συχνά από το ραδιόφωνο στο Κεμπέκ.

 Φαινόταν ότι είχα τα πάντα. Ήμουν νέος, διάσημος και έβγαζα πολλά χρήματα κάνοντας αυτό που αγαπούσα. Την ημέρα πήγαινα στο γυμναστήριο, έδινα συνεντεύξεις, υπέγραφα αυτόγραφα και έβγαινα στην τηλεόραση. Τη νύχτα έκανα μουσικές εμφανίσεις και πήγαινα σε πάρτι. Για να είμαι άνετος μπροστά στα πλήθη, ξεκίνησα από νεαρή ηλικία να πίνω, αλλά τελικά άρχισα να παίρνω ναρκωτικά. Επίσης, ζούσα ριψοκίνδυνα και ανήθικα.

 Μερικοί ζήλευαν τη ζωή μου γιατί φαινόμουν ευτυχισμένος. Βαθιά μέσα μου όμως ένιωθα ένα αβάσταχτο κενό, ειδικά όταν έμενα μόνος. Είχα έντονη θλίψη και ανησυχία. Δυστυχώς, στο απόγειο της καριέρας μου, δύο παραγωγοί μου πέθαναν από AIDS. Αυτό με συγκλόνισε! Αν και αγαπούσα τη μουσική, σιχάθηκα τον τρόπο ζωής του κόσμου της μουσικής.

 Παρότι εγώ ήμουν επιτυχημένος, αντιλαμβανόμουν ότι ο κόσμος δεν πάει καθόλου καλά. Αναρωτιόμουν: Γιατί υπάρχει τόση αδικία; Γιατί δεν κάνει κάτι ο Θεός; Μάλιστα προσευχόμουν συχνά στον Θεό για να μου δώσει απαντήσεις. Κάποιο διάστημα που δεν ήμουν σε περιοδεία, άρχισα να διαβάζω και πάλι τη Γραφή. Τα περισσότερα από αυτά που διάβαζα δεν τα καταλάβαινα, αλλά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το τέλος του κόσμου πρέπει να είναι κοντά.

 Διαβάζοντας τη Γραφή, έμαθα ότι σε κάποια περίπτωση ο Ιησούς νήστεψε 40 ημέρες στην έρημο. (Ματθαίος 4:1, 2) Σκέφτηκα ότι αν έκανα το ίδιο πιθανόν ο Θεός να μου αποκάλυπτε ποιος είναι, και έτσι όρισα ημερομηνία για να ξεκινήσω τη νηστεία. Δύο εβδομάδες πριν από εκείνη την ημέρα, χτύπησαν την πόρτα μου δύο Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τους είπα να περάσουν μέσα λες και τους περίμενα. Κοίταξα κατάματα τον έναν από αυτούς, τον Ζακ, και τον ρώτησα: «Πώς γνωρίζουμε ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες;» Μου απάντησε μέσα από τη Γραφή, διαβάζοντας τα εδάφια 2 Τιμόθεο 3:1-5. Τους βομβάρδισα με ένα σωρό άλλα ερωτήματα και εντυπωσιάστηκα με τις λογικές και σαφείς απαντήσεις που μου έδιναν, τις οποίες βάσιζαν πάντα στη Γραφή. Ύστερα από μερικές ακόμη συζητήσεις, αντιλήφθηκα ότι δεν χρειαζόταν να νηστέψω.

 Ξεκίνησα να μελετώ τακτικά τη Γραφή με τους Μάρτυρες. Τελικά, έκοψα τα μακριά μαλλιά μου και άρχισα να παρακολουθώ ανελλιπώς τις συναθροίσεις στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας. Η θέρμη με την οποία με υποδέχονταν σε εκείνες τις συναθροίσεις με έπεισε ακόμη περισσότερο ότι είχα βρει επιτέλους την αλήθεια.

 Βέβαια, για να εφαρμόσω όσα μάθαινα στη Γραφική μου μελέτη, χρειαζόταν να κάνω σημαντικές αλλαγές στη ζωή μου. Κατ’ αρχάς, έπρεπε να κόψω τα ναρκωτικά και να μη ζω πια ανήθικα. Έπρεπε επίσης να πάψω να είμαι εγωκεντρικός και να αρχίσω να νοιάζομαι περισσότερο για τους άλλους. Επιπλέον, είχα δύο παιδιά τα οποία μεγάλωνα μόνος μου και έπρεπε να μάθω να καλύπτω τις συναισθηματικές και πνευματικές τους ανάγκες. Εγκατέλειψα λοιπόν την καριέρα μου στη μουσική και έπιασα μια δουλειά με χαμηλό μισθό σε εργοστάσιο.

 Όλες αυτές οι αλλαγές ήταν δύσκολες. Καθώς προσπαθούσα να κόψω τα ναρκωτικά, είχα βασανιστικά συμπτώματα στέρησης και κάποιες υποτροπές. (Ρωμαίους 7:19, 21-24) Κάτι που με δυσκόλεψε ιδιαίτερα ήταν το να σταματήσω τον ανήθικο τρόπο ζωής. Επίσης, η καινούρια μου δουλειά με εξαντλούσε και ο πενιχρός μισθός που έπαιρνα ήταν απογοητευτικός. Έπρεπε να δουλεύω τρεις μήνες για να βγάλω τα χρήματα που έβγαζα σε δύο μόλις ώρες ως μουσικός.

 Η προσευχή με βοήθησε να μην παραιτηθώ καθώς έκανα αυτές τις δύσκολες προσαρμογές. Μια άλλη ουσιαστική βοήθεια ήταν η τακτική ανάγνωση της Γραφής. Κάποια συγκεκριμένα Γραφικά εδάφια μου έδιναν πολύ κουράγιο. Ένα από αυτά ήταν το 2 Κορινθίους 7:1, το οποίο προτρέπει τους Χριστιανούς να “καθαρίσουν τον εαυτό τους από κάθε μόλυσμα σάρκας και πνεύματος”. Ένα άλλο εδάφιο που μου έδινε τη βεβαιότητα ότι μπορώ να κόψω τις κακές μου συνήθειες ήταν το Φιλιππησίους 4:13, το οποίο λέει: «Για όλα έχω τη δύναμη μέσω αυτού που μου δίνει δύναμη». Ο Ιεχωβά Θεός απάντησε στις προσευχές μου και με βοήθησε εν τέλει να κατανοήσω και να εφαρμόσω τη Γραφική αλήθεια. Έτσι υποκινήθηκα να του αφιερώσω τη ζωή μου. (1 Πέτρου 4:1, 2) Βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά το 1997.

 Είμαι βέβαιος ότι, αν συνέχιζα τον προηγούμενο τρόπο ζωής μου, τώρα θα ήμουν νεκρός. Αντί για αυτό όμως, σήμερα έχω μια πολύ ευτυχισμένη ζωή! Η υπέροχη σύζυγός μου, η Έλβι, είναι πραγματική ευλογία για εμένα. Μας αρέσει πολύ να διδάσκουμε μαζί τη Γραφή σε άλλους ως ολοχρόνιοι διάκονοι. Αυτό είναι κάτι που μου δίνει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Είμαι πολύ ευγνώμων στον Ιεχωβά που με έχει ελκύσει κοντά του.—Ιωάννης 6:44.