برادر ژیاندومینیکو ژولا،‏ پزشکی در بخش اورژانس بیمارستان اربا در شمال ایتالیاست.‏ او به دلیل شیوع ویروس کرونا بسیار تحت فشار بوده است.‏ با این حال،‏ ایمان برادر ما به او آرامش خاصّی بخشیده و کمکش کرده است تا به دیگران هم بهتر دلگرمی و تسلّی دهد.‏ (‏۲قُرِنتیان ۱:‏۴‏)‏ در این رابطه او اخیراً تجربیاتش را با دفتر اطلاع‌رسانی شعبهٔ ایتالیا در میان گذاشته است.‏

در اینجا به بخشی از مصابحهٔ برادر ژیاندومینیکو ژولا می‌پردازیم که برای درک بهتر کمی ویرایش شده است.‏

در این دوران بحرانی با چه شرایطی روبرو بوده‌ای؟‏

ژیاندومینیکو ژولا:‏ همه چیز مثل یک سونامی به طور ناگهانی اتفاق افتاد.‏ مجبور شدیم تمام بخش‌های بیمارستان را تغییر دهیم تا بخش‌هایی خاص برای رسیدگی به بیماران کرونایی ایجاد کنیم.‏ متأسفانه چون باید همهٔ این بیماران را قرنطینه می‌کردیم،‏ نمی‌توانستند با خانواده یا دوستان خود به صورت حضوری در ارتباط باشند.‏ من این مسئولیت را دارم که به خانواده‌های بیماران در مورد وضعیتشان با تلفن خبر بدهم.‏ یک بار نصف شب مجبور شدم که به پسر یکی از بیماران زنگ بزنم و بگویم که مادرش در شرف مرگ است.‏ پس با تلفن همراهم با او تماس ویدیویی برقرار کردم.‏ با این کار او توانست مادرش را که در کما بود،‏ برای آخرین بار ببیند.‏ خیلی لحظهٔ غم‌انگیزی بود.‏

کتاب مقدّس چگونه به تو دلگرمی می‌دهد؟‏

ژیاندومینیکو ژولا:‏ برخلاف همکارانم که اغلب سردرگم و مضطرب هستند،‏ متوجه شده‌ام مطالعهٔ شخصی به من کمک می‌کند که آرامش درونی خودم را حفظ کنم.‏ به وضوح می‌توانم ببینم که یَهُوَه ما را برای این روزهای سخت آماده کرده است.‏ وجود این بیماری همه‌گیر به من ثابت کرده است که پیشگویی‌های کتاب مقدّس در حال تحققند.‏ دانستن این موضوع به من کمک می‌کند که بیش از حد مضطرب نشوم.‏ ایمانم حتی خیلی قوی‌تر هم شده است.‏

دلگرمی‌ای که از یَهُوَه می‌گیری،‏ چگونه کمکت کرده است تا به دیگران دلگرمی دهی؟‏

ژیاندومینیکو ژولا:‏ تأثیر روح‌القدس را به خوبی در زندگی‌ام حس می‌کنم.‏ واقعاً کمکم کرده است که به خانواده و همکارانم دلگرمی و تسلّی دهم.‏ همین طور توانسته‌ام از برخی هم‌ایمانانی که در این دوران بحرانی دچار مشکل و سختی شده‌اند،‏ حمایت کنم.‏

یَهُوَه چگونه به تو در دلگرمی دادن به خانواده‌ات کمک کرده است؟‏

ژیاندومینیکو ژولا:‏ با این که مجبورم ساعت‌های بیشتری را در بیمارستان بگذرانم،‏ سعی می‌کنم که همراه با خانواده‌ام برنامهٔ منظمی را برای پرستش یَهُوَه داشته باشم.‏ می‌توانم ببینم که این موضوع روی من و همسرم تأثیر مثبتی داشته است و به هم نزدیکتر شده‌ایم.‏ پرستش خانوادگی به من کمک کرده است تا به دخترم ژینورا که تقریباً سه ساله است هم دلگرمی بدهم.‏ او متوجه شده است که اوضاع فعلی طبیعی نیست و نگرانی‌اش را این طوری بیان می‌کند:‏ «نمیخوام بابا بره سر کار،‏ چون اونجا ویروس کرونا هست.‏» یا می‌گوید:‏ «می‌ترسم که بابا دیگه برنگرده.‏» وقتی آهنگ‌های وب‌سایتمان را برای او پخش می‌کنیم،‏ آرام می‌شود و دوباره لبخند می‌زند.‏

چگونه به یکی از همکارانت دلگرمی داده‌ای؟‏

ژیاندومینیکو ژولا:‏ یکی از کارکنانی که در بخش من کار می‌کند اخیراً مطالعهٔ کتاب مقدّس را شروع کرده است.‏ چند سال پیش در بیمارستانی که قبلاً کار می‌کردم با او آشنا شدم و چند بار در مورد کتاب مقدّس با او حرف زدم.‏ او با وجود همه‌گیر شدن این بیماری از مطالعه کردن دست نکشیده است.‏ در حال حاضر ما از طریق تماس ویدیویی،‏ گاهی حتی دو بار در هفته،‏ با همدیگر مطالعه می‌کنیم.‏ خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم وقتی به من گفت:‏ «مطالعهٔ کتاب مقدّس به من کمک می‌کند تا زندگی‌ام را بهتر کنم.‏ دیگر بیش از حد نگران نیستم.‏ حالا می‌دانم که چرا به وجود آمده‌ایم و دلیل این بیماری همه‌گیر چیست.‏ هر چه بیشتر ایمانم را تقویت می‌کنم،‏ در زندگی از ثبات و امید بیشتری برخوردار می‌شوم.‏»‏

چگونه به هم‌ایمانانت در جماعت دلگرمی داده‌ای؟‏

ژیاندومینیکو ژولا:‏ متأسفانه تست ویروس کرونای خواهری در جماعتم به نام دانیلا مثبت بود و باید به بیمارستان منتقل می‌شد.‏ با دو برادر که آمبولانس دارند تماس گرفتم و قرار شد که خواهرمان را به بیمارستان برسانند.‏ برادرانمان بیشتر از ۵۰ کیلومتر رانندگی کردند تا به دنبال او بروند.‏ خواهرمان با دیدن آن‌ها خیلی خوشحال شد.‏ وقتی او در آن شرایط سخت به بیمارستان رسید و ما را در بخش اورژانس دید خیلی دلگرم شد.‏ من به استقبالش رفتم و چون من و آن دو برادر از کارکنان بیمارستیم،‏ توانستیم کنار خواهرمان باشیم.‏ محبت و حمایت برادران واقعاً باعث تشویق خواهرمان شد.‏ او با قدردانی گفت:‏ «میدونستم که یَهُوَه همیشه به ما کمک می‌کنه ولی این بار بیشتر از چیزی که انتظارش رو داشتم کمکم کرده.‏»‏

من هر روز بیشتر و بیشتر به یَهُوَه و روح‌القدسش تکیه می‌کنم.‏ در مسیر کارم به آهنگ‌هایمان گوش می‌دهم که به من نیروی لازم را می‌دهد.‏ من از یَهُوَه بابت تمام کمک‌هایش تشکر می‌کنم و معمولاً وقتی به آهنگ «‏یَهُوَه همیشه با ماست‏» گوش می‌دهم،‏ این قسمت را تکرار می‌کنم:‏ «یَهُوَه همیشه با ماست.‏ میده نشون که راه اون بهترین راه ماست.‏ درک می‌کنیم که فداکاری پرارزش و زیباست.‏»‏