SANGUR NR. 122
Vit mugu øll standa stinn!
-
1. Ófriður valdar í dømdari verð,
vónloysi eyðkennir menniskjans ferð.
Harðført er rákið, men vit standa sterk,
fremja í trúnni Guds verk.
(NIÐURLAG)
Verja vit hjarta og sinn,
kunnu vit øll standa stinn.
Trúgv og álit á Gud
leiðir til lívið inn.
-
2. Freistingar heimsins, ið bjóða seg til,
krevja, at vit hava dirvi og skil.
Halda vit fast við Guds orð, sum er satt,
beinir hann okkum á rætt.
(NIÐURLAG)
Verja vit hjarta og sinn,
kunnu vit øll standa stinn.
Trúgv og álit á Gud
leiðir til lívið inn.
-
3. Gudi vit tæna av hjarta og sál,
bara við honum vit koma á mál.
Fegin og áhaldin siga vit frá
lyftunum, vit líta á.
(NIÐURLAG)
Verja vit hjarta og sinn,
kunnu vit øll standa stinn.
Trúgv og álit á Gud
leiðir til lívið inn.
(Les eisini Luk. 21:9; 1. Pæt. 4:7.)