1

• Kona Hósea og börn hennar (1–9)

  • Jesreel (4), Ló Rúhama (6) og Ló Ammí (9)

• Von um endurreisn og einingu (10, 11)

2

• Ísrael refsað fyrir ótryggð (1–13)

• Ísrael fær að snúa aftur til eiginmanns síns, Jehóva (14–23)

  • ‚Þú munt ávarpa mig „eiginmaður minn“‘ (16)

3

• Hósea kaupir aftur lausláta konu sína (1–3)

• Ísrael snýr aftur til Jehóva (4, 5)

4

• Jehóva höfðar mál gegn Ísrael (1–8)

  • Engin þekking á Guði í landinu (1)

• Skurðgoðadýrkun og lauslæti Ísraels (9–19)

  • Lauslætisandi leiðir afvega (12)

5

• Dómur yfir Efraím og Júda (1–15)

6

• Hvatt til að snúa aftur til Jehóva (1–3)

• Tryggð fólksins er hverful (4–6)

  • Tryggur kærleikur betri en fórnir (6)

• Svívirðileg hegðun fólksins (7–11)

7

• Illska Efraíms (1–16)

  • Enginn kemst undan neti Guðs (12)

8

• Afleiðingar skurðgoðadýrkunar (1–14)

  • Þeir sá vindi, uppskera storm (7)

  • Ísrael hefur gleymt skapara sínum (14)

9

• Efraím hafnað vegna synda sinna (1–17)

  • Helgaðir hinum svívirðilega guði (10)

10

• Ísrael, úrkynjuðum vínviði, verður refsað (1–15)

  • Sáð og uppskorið (12, 13)

11

• Guð elskaði Ísrael frá bernsku (1–12)

  • „Ég kallaði son minn frá Egyptalandi“ (1)

12

• Efraím hvattur til að snúa aftur til Jehóva (1–14)

  • Jakob glímdi við Guð (3)

  • Jakob grét og bað um blessun Guðs (4)

13

• Efraím dýrkar skurðgoð og gleymir Jehóva (1–16)

  • „Hvar eru broddar þínir, dauði?“ (14)

14

• Ákall um að snúa aftur til Jehóva (1–3)

  • Lofgerð vara (2)

• Ótryggð Ísraels læknuð (4–9)