गीत १३८
नीती ही वृद्धांची शोभा!
१. वृ-द्ध हे वृ-क्षां-प-री,
दे-ती सा-व-ली.
वा-क-ले ज-री ते आज,
हार न मा-न-ली.
सा-थ सुट-ली सोब-त्या-ची,
धीर त-री म-नी.
जी-व-ना-ची का-यम-च्या,
दे याह खा-त-री.
(कोरस)
धा-व-ले ते धा-व,
जी-व-ना-ची ती,
बा-पा ठेव त्यां स्मर-णी,
दे शा-बा-स-की!
२. आज ज-री पा-नं पिक-ली,
हो-ती हिर-वी ती.
दि-ली फ-ळं सो-सु-नी,
झळ आ-यु-ष्या-ची.
नी-ती ही त्यां-ची शो-भा,
आ-व-डे या-हा!
ये-ईल पा-ल-वी न-वी,
त्यां ज-गी न-व्या!
(कोरस)
धा-व-ले ते धा-व,
जी-व-ना-ची ती,
बा-पा ठेव त्यां स्मर-णी,
दे शा-बा-स-की!
(स्तो. ७१:९, १८; नीति. २०:२९; मत्त. २५:२१, २३; लूक २२:२८; १ तीम. ५:१ ही वचनंसुद्धा पाहा.)
