गीत ५
देवाची अद्भुत कार्यं
-
१. तू जा-ण-तो म-ला य-हो-वा,
जा-ण-तो तू वि-चा-र-ही मा-झे.
श-ब्द मा-झे, नि मा-झे स-र्व मा-र्ग,
ना-ही तु-झ्या-पा-सू-न ते
ल-प-ले-ले.
हो-तो जे-व्हा आ-ई-च्या पो-टी,
पा-हि-ले ने-त्रां-नी तु-झ्या म-ला.
र-च-ले तू म-ला त्या गु-प्त स्था-नी,
क-रू कि-ती तु-झी मी
स्तु-ती य-हो-वा!
ज्ञा-न तु-झे कि-ती अ-थां-ग दे-वा,
पा-हू-न हे वि-स्मि-त हो-तो मी!
ज-री म-ला वे-ढ-ले का-ळो-खा-ने,
दि-सेन तु-ला या-हा मी त-री-ही.
जा-ऊ कु-ठे मी हे य-हो-वा?
ल-पू कु-ठे तु-झ्या-पा-सू-न मी?
ना आ-का-शात ना खो-ल सा-ग-रात-ही,
ना-ही तु-झ्या दृ-ष्टि-आ-ड
मी कु-ठे-ही!
(स्तो. ६६:३; ९४:१९; यिर्म. १७:१० ही वचनंसुद्धा पाहा.)
