Een verzameling Joodse mondelinge wetten en tradities die Gods geschreven wet aanvult en interpreteert, vooral de wet van Mozes. De Misjna werd begin derde eeuw gerangschikt en op schrift gesteld.

De naam Misjna is afgeleid van een Hebreeuws woord dat ‘herhaling’ of ‘leer’ betekent. Orthodoxe Joden geloven dat God op de berg Sinaï aan Mozes zowel de geschreven wet als mondelinge instructies voor het toepassen van die wet gaf. De Misjna werd later de basis voor de Talmoed.

Er wordt beweerd dat de Misjna de Schrift completeert, maar eigenlijk doet die het tegenovergestelde — Gods wetten en principes worden bedolven onder een berg door mensen opgestelde regels en tradities (Mr 7:1, 13). De Misjna heeft historische waarde voor Bijbelstudenten omdat die voorziet in achtergrondinformatie bij bepaalde Bijbelgedeelten en een verklaring geeft voor oude Joodse gebruiken en ideeën in verband met Gods naam.