1. Well wie jieda Dach met Gott gon’,

nämen onsen Voda siene Haunt.

Hee bewiest ons soo väl Metleet;

wäa am sieekjt, dän nemt hee wellich aun.

Gaunz ut Leew muak Gott daut mäajlich,

daut wie siene Frind kjenn’ senn’.

Fa Jehova well wie läwen,

ston’ ut Dankboakjeit fa am en.

2. Soton es nu doll un wuttich,

wiels hee weet, am blift mau weinich Tiet.

En de Welt hab wie Vefoljunk,

doch Jehova steit ons emma bie.

Enne Städ ut Angst to twiewlen,

bliew wie onsen Gott dicht bie.

Waut uk kom’ mucht, wie gon’ met am,

ston’ fa emma opp siene Sied.

3. Gott jeft Help derch de Vesaumlunk,

derch sien’ Jeist un derch sien heiljet Wuat;

hee vesprakjt ons, wan wie bäden,

hieet hee too, es emma fa ons doa.

Well wie tru met onsen Gott gon’,

am met woare Deemoot deen’.

Wan wie emma doon’, waut rajcht es,

woat hee leeftolich no ons seen’.