Przejdź do zawartości

Czy Świadkom Jehowy wolno umawiać się na randki?

Czy Świadkom Jehowy wolno umawiać się na randki?

 Jako Świadkowie Jehowy jesteśmy przekonani, że zasady i nakazy pochodzące z Biblii pomagają nam podejmować decyzje, które podobają się Bogu i służą naszemu dobru (Izajasza 48:17, 18). Sami nie ustaliliśmy tych zasad i nakazów, ale zgodnie z nimi żyjemy. Oto, jak niektóre z nich wpływają na nasz stosunek do umawiania się na randki a.

  •   Małżeństwo jest związkiem nierozerwalnym (Mateusza 19:6). Ponieważ Świadkowie Jehowy uważają, że spotykanie się z kimś jest krokiem prowadzącym do małżeństwa, traktują to bardzo poważnie.

  •   Randki są zarezerwowane dla osób będących w wieku odpowiednim do zawarcia małżeństwa. U takich osób przeminął „rozkwit młodości”, czyli okres, gdy pragnienia seksualne są najsilniejsze (1 Koryntian 7:36).

  •   Na randki może umawiać się ktoś, kto ma prawo do zawarcia małżeństwa. Nawet po uzyskaniu rozwodu sądowego niektórzy w oczach Boga nie mają prawa do ponownego małżeństwa, ponieważ według Niego jedyną uzasadnioną podstawą do rozwodu jest rozpusta (Mateusza 19:9).

  •   Chrześcijanom pragnącym zawrzeć związek małżeński polecono pobierać się tylko ze współwyznawcami (1 Koryntian 7:39). Świadkowie Jehowy uważają, że polecenie to nie mówi o osobach, które jedynie szanują nasze wierzenia, lecz o takich, które je podzielają i zgodnie z nimi żyją jako ochrzczeni Świadkowie (2 Koryntian 6:14). Bóg zawsze nakazywał swym sługom, żeby pobierali się tylko z osobami wyznającymi tę samą religię (Rodzaju 24:3; Malachiasza 2:11). Ponadto stosowanie się do tego nakazu wychodzi na dobre, co potwierdzają niedawne badania b.

  •   Dzieci powinny być posłuszne rodzicom (Przysłów 1:8; Kolosan 3:20). Jeśli mieszkają jeszcze w domu rodzinnym, nakaz ten oznacza, że muszą uznawać ustalenia rodziców w kwestii umawiania się na randki. Decydują oni między innymi o tym, w jakim wieku syn lub córka będą już gotowi, by zacząć spotykać się z osobą płci przeciwnej, oraz co będą robić podczas takich spotkań.

  •   Uwzględniając wskazówki biblijne, Świadkowie podejmują osobiste decyzje, czy umawiać się na randki, a jeśli tak, to z kim. Harmonizuje to z zasadą: „Każdy bowiem poniesie swój własny ciężar” ​(Galatów 6:5). Mimo to niejeden chrześcijanin postępuje mądrze, radząc się w tej kwestii dojrzałych współwyznawców, którzy mają na względzie jego dobro (Przysłów 1:5).

  •   Wiele powszechnych dzisiaj zachowań towarzyszących randkom to w rzeczywistości poważne grzechy. Na przykład Biblia nakazuje wystrzegać się niemoralnego postępowania. Odnosi się to nie tylko do typowego stosunku płciowego, lecz również innych nieczystych kontaktów seksualnych między osobami niebędącymi małżeństwem, takich jak pieszczenie cudzych narządów płciowych albo seks oralny czy analny (1 Koryntian 6:9-11). Nawet jeśli jakaś para planuje ślub, a pozwala sobie na namiętne pieszczoty, to choć nie dopuszcza się rozpusty, jest winna nieczystości, która nie podoba się Bogu (Galatów 5:19-21). W Biblii potępiono też „sprośną mowę”, czyli prowadzenie nieprzyzwoitych rozmów (Kolosan 3:8).

  •   Serce, które symbolizuje wnętrze człowieka, jest zdradliwe (Jeremiasza 17:9). Może popchnąć do czynów, o których dana osoba wie, że są złe. Aby do tego nie dopuścić, spotykające się pary powinny unikać przebywania sam na sam w sytuacjach wystawiających na pokusy. Mogą zastosować rozsądne środki ostrożności, na przykład spędzać czas w większej grupie lub w towarzystwie kogoś trzeciego, kto odznacza się dojrzałością (Przysłów 28:26). Chrześcijanie w stanie wolnym szukający partnera małżeńskiego zdają sobie sprawę z zagrożeń związanych z korzystaniem z internetowych serwisów randkowych. Wiedzą, że nawiązywanie znajomości z kimś, kogo praktycznie się nie zna, jest bardzo niebezpieczne (Psalm 26:4).

a Umawianie się na randki jest przyjęte w wielu kulturach, jednak nie we wszystkich. Biblia nie mówi, że trzeba umawiać się na randki ani że jest to jedyna droga prowadząca do małżeństwa.

b Na przykład pewien artykuł w czasopiśmie Marriage & Family Review donosił, że „trzy opracowania dotyczące badań jakości długoletnich małżeństw [ze stażem od 25 do ponad 50 lat] wskazują, że kluczowe znaczenie dla trwałości związków mają podobieństwa poglądów religijnych, wiary i uznawanych doktryn” ​(rok 2005, tom 38, numer 1, strona 88).