ซาก​ปรัก​หัก​พัง​ของ​ราชวัง​และ​ที่​ฝัง​ศพ​ของ​ราชวงศ์​ทำ​ให้​เรา​มอง​เห็น​เพียง​ส่วน​หนึ่ง​ของ​ความ​ยิ่ง​ใหญ่, อำนาจ, และ​ความ​มั่งคั่ง​ของ​จักรวรรดิ​คู่​ใน​สมัย​โบราณ​คือ​มีเดีย​และ​เปอร์เซีย. ก่อน​สอง​อาณาจักร​นี้​จะ​รวม​กัน มีเดีย​เป็น​อาณาจักร​ที่​เด่น​กว่า. แต่​ใน​ปี 550 ก่อน​สากล​ศักราช ชาว​มีเดีย​ตก​อยู่​ภาย​ใต้​อำนาจ​ของ​กษัตริย์​ไซรัส​ที่ 2 แห่ง​เปอร์เซีย​ซึ่ง​หลัง​จาก​นั้น​ได้​ปกครอง​เหนือ​อาณาจักร​มิโด-เปอร์เซีย. อาณาจักร​ใหญ่​โต​นี้​มี​ศูนย์กลาง​อยู่​ทาง​เหนือ​ของ​อ่าว​เปอร์เซีย และ​ใน​ที่​สุด​ก็​ได้​ขยาย​อำนาจ​จาก​ทะเล​อีเจียน​ไป​ถึง​อียิปต์​และ​ไป​ถึง​ตะวัน​ตก​เฉียง​เหนือ​ของ​อินเดีย รวม​ทั้ง​แผ่นดิน​ยูเดีย​ด้วย.

มิโด-เปอร์เซีย​ปกครอง​ชน​ชาติ​ยิว​อยู่​นาน​กว่า 200 ปี​นับ​ตั้ง​แต่​บาบิโลน​ถูก​โค่น​ใน​ปี 539 ก่อน ส.ศ. จน​กระทั่ง​มิโด-เปอร์เซีย​พ่าย​แพ้​แก่​ชาว​กรีก​ใน​ปี 331 ก่อน ส.ศ. หนังสือ​หลาย​เล่ม​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​กล่าว​ถึง​เหตุ​การณ์​สำคัญ​ที่​เกิด​ขึ้น​ใน​ระหว่าง​เวลา​นั้น.

คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​เรา​ว่า กษัตริย์​ไซรัส​ที่ 2 ได้​ปลด​ปล่อย​ชาว​ยิว​ที่​ตก​เป็น​เชลย​ใน​บาบิโลน​ให้​เป็น​อิสระ และ​อนุญาต​ให้​พวก​เขา​กลับ​ไป​ยัง​กรุง​เยรูซาเลม​และ​สร้าง​พระ​วิหาร​ของ​พระเจ้า​ขึ้น​ใหม่ ซึ่ง​ชาว​บาบิโลน​ได้​ทำลาย​ใน​ปี 607 ก่อน ส.ศ. (เอษรา 1:1-7; 6:3-5) กระบอก​ดิน​เหนียว​ของ​ไซรัส ซึ่ง​ค้น​พบ​ใน​ปี 1879 ใน​ซาก​ปรัก​หัก​พัง​ของ​บาบิโลน​โบราณ ได้​ยืน​ยัน​เรื่อง​ราว​นี้. คำ​จารึก​นี้​ได้​ระบุ​ชื่อ​ไซรัส​และ​พรรณนา​นโยบาย​ของ​เขา​ใน​การ​ปลด​ปล่อย​เชลย​ที่​ถูก​จับ​มา​ก่อน​หน้า​นี้ และ​คืน​วัตถุ​ทาง​ศาสนา​ของ​พวก​เขา​สู่​ถิ่น​กำเนิด. ยะซายาห์​ผู้​เขียน​คัมภีร์​ไบเบิล​ได้​บันทึก​คำ​พยากรณ์​ของ​พระ​ยะโฮวา​เกี่ยว​กับ​ไซรัส​ว่า “‘ผู้​ที่​ประกอบ​กิจ​ตาม​น้ำใจ​ของ​เรา​ให้​สำเร็จ​ผล’; ผู้​ที่​จะ​ได้​กล่าว​ถึง​กรุง​ยะรูซาเลม​ว่า, ‘กรุง​จะ​ถูก​กู้​ขึ้น’, และ​กล่าว​ถึง​วิหาร​ว่า, ‘ราก​ของ​เจ้า​จะ​ถูก​วาง​ขึ้น​ใหม่.’”—ยะซายา 44:28

ที่​จริง ตาม​ที่​เอษรา 6:3, 4 กล่าว ไซรัส​สั่ง​ว่า​เงิน​ทุน​ที่​ใช้​สร้าง​พระ​วิหาร​ขึ้น​ใหม่​นั้น “ให้​เบิก​มา​จาก​ราชทรัพย์​หลวง.”  ถ้อย​คำ​ที่​น่า​ทึ่ง​นี้​สอดคล้อง​กับ​ประวัติศาสตร์​โลก. หนังสือ​เปอร์เซีย​และ​คัมภีร์​ไบเบิล (ภาษา​อังกฤษ) กล่าว​ว่า “เป็น​นโยบาย​ที่​กษัตริย์​เปอร์เซีย​ทำ​ตาม​อย่าง​เสมอ​ต้น​เสมอ​ปลาย​ใน​อัน​ที่​จะ​ฟื้นฟู​สถาน​ที่​ศักดิ์สิทธิ์​ใน​จักรวรรดิ​ของ​เขา.”

คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​เรา​ว่า​ผู้​ต่อ​ต้าน​ชาว​ยิว​ได้​เขียน​ถึง​ดาระยาศ​มหาราช (มี​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​ว่า​ดาระยาศ​ที่ 1) โดย​แย้ง​คำ​อ้าง​ของ​ชาว​ยิว​ที่​ว่า​ไซรัส​ได้​บัญชา​ให้​สร้าง​พระ​วิหาร​ขึ้น​ใหม่. ดาระยาศ​จึง​สั่ง​ให้​ค้น​หา​กฤษฎีกา​ดั้งเดิม. ผล​เป็น​อย่าง​ไร? มี​การ​ค้น​พบ​ม้วน​หนังสือ​ที่​บรรจุ​กฤษฎีกา​ของ​ไซรัส​ใน​กรุง​เอกบาทานา นคร​หลวง. ดัง​นั้น ดาระยาศ​จึง​ได้​เขียน​ว่า “เรา​ดาระยาศ​ได้​ออก​หมาย​ประกาศ​ไว้​แล้ว; ให้​รีบ​ทำ​เถิด [การ​ก่อ​สร้าง​พระ​วิหาร​ขึ้น​ใหม่].” การ​ต่อ​ต้าน​งาน​สร้าง​ก็​เป็น​อัน​เลิก​ไป. *—เอษรา 6:2, 7, 12, 13

ประวัติศาสตร์​โลก​สนับสนุน​ราย​ละเอียด​เหล่า​นี้. ประการ​หนึ่ง เอกบาทานา​เป็น​ที่​ประทับ​ของ​ไซรัส​ใน​ฤดู​ร้อน และ​เขา​อาจ​ออก​กฤษฎีกา​จาก​ที่​นั่น. นอก​จาก​นั้น การ​ค้น​พบ​ทาง​โบราณคดี​แสดง​ว่า​กษัตริย์​แห่ง​มิโด-เปอร์เซีย​สนใจ​มาก​เกี่ยว​กับ​เรื่อง​ศาสนา​ซึ่ง​มี​ผล​กระทบ​ต่อ​อาณาจักร​ของ​ตน และ​ได้​เขียน​สาร​หลาย​ฉบับ​เพื่อ​แก้​ข้อ​ขัด​แย้ง.

ใน​ความ​ฝัน​ที่​พระเจ้า​บันดาล​ให้​เกิด​ขึ้น ผู้​พยากรณ์​ดานิเอล​เห็น​สัตว์​ร้าย​สี่​ตัว​ขึ้น​มา​จาก​ทะเล แต่​ละ​ตัว​หมาย​ถึง​มหาอำนาจ​โลก​ที่​สืบ​ต่อ​กัน​ตาม​ลำดับ. สัตว์​ตัว​แรก​เป็น​สิงโต​มี​ปีก​หมาย​ถึง​บาบิโลน. ตัว​ที่​สอง “รูป​ร่าง​เหมือน​หมี.” บันทึก​บอก​ต่อ​ไป​ว่า “เขา​กล่าว​แก่​มัน​ว่า, ‘จง​ลุก​ขึ้น, กิน​เนื้อ​มาก ๆ เถอะ!’” (ดานิเอล 7:5) หมี​ที่​น่า​กลัว​หมาย​ถึง​มิโด-เปอร์เซีย.

จริง​ตาม​คำ​พยากรณ์​ของ​ดานิเอล มิโด-เปอร์เซีย​แสดง​ความ​กระหาย​อย่าง​ตะกละ​ตะกลาม​ที่​จะ​พิชิต​ชาติ​อื่น. ไม่​นาน​หลัง​จาก​ดานิเอล​เห็น​นิมิต ไซรัส​ได้​พิชิต​ชาว​มีเดีย แล้ว​ก็​ได้​ทำ​สงคราม​กับ​ลิเดีย​และ​บาบิโลน. แคมบีซิส​ที่ 2 บุตร​ของ​เขา​ได้​พิชิต​อียิปต์. ต่อ​มา ผู้​ปกครอง​มิโด-เปอร์เซีย​ได้​แผ่​ขยาย​จักรวรรดิ​ให้​กว้าง​ยิ่ง​ขึ้น.

เรา​จะ​แน่​ใจ​การ​ตี​ความ​เช่น​นี้​ได้​อย่าง​ไร? ใน​อีก​นิมิต​หนึ่ง​ซึ่ง​เกี่ยว​ข้อง​กัน ดานิเอล​เห็น​แกะ​ตัว​ผู้ “ขวิด​ไป​ทาง​ทิศ​อัสดงคต, ทิศ​อุดร​และ​ทิศ​ทักษิณ.” คำ​พยากรณ์​นี้​สำเร็จ​เมื่อ​มิโด-เปอร์เซีย “ขวิด” ชาติ​อื่น ๆ รวม​ทั้ง​บาบิโลน​อัน​เกรียง​ไกร. ทูตสวรรค์​ของ​พระเจ้า​ตี​ความ​นิมิต​นี้​โดย​กล่าว​แก่​ดานิเอล​ว่า “แกะ​ตัว​ผู้​ซึ่ง​ท่าน​เห็น​มี​สอง​เขา​นั้น, คือ​ราชา​ของ​มาดาย​และ​ฟารัศ [มีเดีย​และ​เปอร์เซีย].”—ดานิเอล 8:3, 4, 20

ยิ่ง​กว่า​นั้น สอง​ศตวรรษ​ก่อน​บาบิโลน​ถูก​พิชิต ผู้​พยากรณ์​ยะซายาห์​บอก​ล่วง​หน้า​ถึง​ชื่อ​กษัตริย์​ชาว​เปอร์เซีย​ผู้​จะ​มา​พิชิต ซึ่ง​ตอน​นั้น​ยัง​ไม่​เกิด รวม​ทั้ง​บอก​ถึง​ยุทธวิธี​ที่​จะ​พิชิต​บาบิโลน. ยะซายาห์​เขียน​ว่า “พระ​ยะโฮวา​ได้​ตรัส​แก่​โคเรศ [ไซรัส] ผู้​ที่​พระองค์​ทรง​เจิม​ไว้, ผู้​ที่​เรา​ได้​ยึด​มือ​ขวา​ของ​ท่าน​ไว้​เพื่อ​ให้​ท่าน​ปราบ​ประชาชาติ​ลง​ไป​ต่อ​หน้า​ท่าน . . . เพื่อ​จะ​ได้​เปิด​ประตู​ให้​ท่าน​เข้า​ไป, และ​ประตู​เหล่า​นั้น​จะ​ไม่​ปิด​เสีย​ ได้.” (ยะซายา 45:1) ทั้ง​ยะซายาห์​และ​ยิระมะยาห์​บอก​ล่วง​หน้า​ว่า “แม่น้ำ” ของ​บาบิโลน​หรือ​คู​คลอง​ที่​ได้​น้ำ​มา​จาก​แม่น้ำ​ยูเฟรทิส ซึ่ง​เป็น​คู​ป้องกัน​เมือง จะ​แห้ง​ไป. (ยะซายา 44:27; ยิระมะยา 50:38) เฮโรโดทุส​และ​เซ​โน​โฟน​นัก​ประวัติศาสตร์​ชาว​กรีก​ยืน​ยัน​ความ​ถูก​ต้อง​แม่นยำ​ของ​คัมภีร์​ไบเบิล รวม​ทั้ง​ข้อ​เท็จ​จริง​ที่​ว่า​ชาว​บาบิโลน​กำลัง​เลี้ยง​ฉลอง​กัน​ใน​คืน​ที่​ไซรัส​ยึด​เมือง​ได้. (ยะซายา 21:5, 9; ดานิเอล 5:1-4, 30) หลัง​จาก​ได้​เบี่ยง​ให้​แม่น้ำ​ยูเฟรทิส​ไหล​ไป​อีก​ทาง​หนึ่ง กองทัพ​ของ​ไซรัส​ก็​เข้า​เมือง​โดย​ผ่าน​ประตู​เมือง​ที่​เปิด​ที่​ทิ้ง​แล้ว​บน​ฝั่ง​แม่น้ำ แทบ​ไม่​มี​การ​ต่อ​ต้าน​ขัด​ขวาง​เลย. กรุง​บาบิโลน​ที่​เข้มแข็ง​ล่ม​จม​ภาย​ใน​คืน​เดียว!

เหตุ​การณ์​ครั้ง​นี้​นำ​ไป​สู่​ความ​สำเร็จ​เป็น​จริง​อย่าง​น่า​ทึ่ง​ของ​คำ​พยากรณ์​อีก​เรื่อง​หนึ่ง. ผู้​พยากรณ์​ยิระมะยาห์​ได้​พยากรณ์​ไว้​ก่อน​หน้า​นั้น​ว่า ประชาชน​ของ​พระเจ้า​จะ​เป็น​เชลย​อยู่​ใน​บาบิโลน​เป็น​เวลา 70 ปี. (ยิระมะยา 25:11, 12; 29:10) คำ​พยากรณ์​นั้น​สำเร็จ​เป็น​จริง​ตาม​เวลา​กำหนด และ​พวก​เชลย​ได้​รับ​อนุญาต​ให้​กลับ​ไป​สู่​มาตุภูมิ​ของ​ตน.

ไม่​นาน​หลัง​จาก​มิโด-เปอร์เซีย​พิชิต​บาบิโลน ดานิเอล​ได้​บันทึก​คำ​พยากรณ์​ซึ่ง​ช่วย​เรา​เข้าใจ​เหตุ​การณ์​สำคัญ​ที่​สุด​เหตุ​การณ์​หนึ่ง​ใน​การ​ทำ​ให้​พระ​ประสงค์​ของ​พระเจ้า​สำหรับ​มนุษยชาติ​สำเร็จ. ทูตสวรรค์​กาบรีเอล​ได้​แจ้ง​แก่​ดานิเอล​โดย​ระบุ​เวลา​แน่นอน​ที่​มาซีฮา​จะ​มา​ปรากฏ ซึ่ง​เป็น “ผู้​สืบ​เชื้อ​สาย” ตาม​คำ​สัญญา​ที่​เยเนซิศ 3:15! ทูตสวรรค์​ของ​พระเจ้า​บอก​ว่า “ตั้ง​แต่​มี​ถ้อย​คำ​ออก​ไป​ให้​กู้​กรุง​เยรูซาเลม​และ​สร้าง​ขึ้น​ใหม่​จน​ถึง​พระ​มาซีฮา​ผู้​นำ​นั้น จะ​เป็น​เวลา​เจ็ด​สัปดาห์ กับ​อีก​หก​สิบ​สอง​สัปดาห์” ซึ่ง​รวม​แล้ว​เท่า​กับ 69 สัปดาห์. (ดานิเอล 9:25, ล.ม.) ช่วง​เวลา​เชิง​พยากรณ์​นี้​เริ่ม​ต้น​เมื่อ​ไร?

แม้​ว่า​ไซรัส​ยอม​ให้​ชาว​ยิว​กลับ​สู่​ดินแดน​ของ​ตน​ไม่​นาน​หลัง​จาก​บาบิโลน​ล่ม​จม แต่​อีก​หลาย​ปี​ต่อ​มา กรุง​เยรูซาเลม​และ​กำแพง​เมือง​ก็​ยัง​คง​อยู่​ใน​สภาพ​ทรุดโทรม. ใน​ปี 455 ก่อน ส.ศ. กษัตริย์​อาร์ทาเซอร์เซส​อนุญาต​นะเฮมยา​พนักงาน​เชิญ​จอก​เสวย​ให้​กลับ​ไป​เยรูซาเลม​และ​เป็น​ผู้​นำ​ใน​งาน​สร้าง​กรุง​นั้น​ขึ้น​ใหม่. (นะเฮมยา 2:1-6) เหตุ​การณ์​นี้​ถือ​เป็น​จุด​เริ่ม​ต้น​ของ 69 สัปดาห์.

อย่าง​ไร​ก็​ตาม 69 สัปดาห์​นี้​ไม่​ใช่​สัปดาห์​ตาม​ตัว​อักษร​ที่​มี​เจ็ด​วัน​ใน​หนึ่ง​สัปดาห์ แต่​เป็น​สัปดาห์​แห่ง​ปี. ที่​จริง คัมภีร์​ไบเบิล​บาง​ฉบับ​แปล​คำ​ว่า “สัปดาห์” เป็น “สัปดาห์​แห่ง​ปี.” * (ดานิเอล 9:24, 25) มาซีฮา​จะ​ปรากฏ​ตัว​หลัง​จาก​ช่วง​เวลา​ที่​มี 69 “สัปดาห์” ซึ่ง​แต่​ละ​สัปดาห์​มี 7 ปี—รวม​แล้ว​เท่า​กับ 483 ปี. คำ​พยากรณ์​นี้​สำเร็จ​สม​จริง​ใน ส.ศ. 29 เมื่อ​พระ​เยซู​ทรง​รับ​บัพติสมา ซึ่ง​เป็น​เวลา 483 ปี​พอ​ดี​นับ​จาก​ปี 455 ก่อน ส.ศ. *

การ​สำเร็จ​สม​จริง​อย่าง​แม่นยำ​ของ​คำ​พยากรณ์​ของ​ดานิเอล​เสริม​หลักฐาน​ที่​มี​อยู่​มาก​มาย​ว่า​พระ​เยซู​เป็น​พระ​มาซีฮา. หลักฐาน​นี้​ยัง​ได้​เสริม​ความ​หวัง​ของ​เรา​สำหรับ​อนาคต​ด้วย. พระ​เยซู ใน​ฐานะ​กษัตริย์​แห่ง​ราชอาณาจักร​ของ​พระเจ้า​ใน​สวรรค์ จะ​ทำ​ให้​การ​ปกครอง​ของ​มนุษย์​จบ​สิ้น​ไป. หลัง​จาก​นั้น พระองค์​จะ​ทำ​ให้​คำ​พยากรณ์​อีก​หลาย​ข้อ​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​สำเร็จ​เป็น​จริง รวม​ทั้ง​ข้อ​ที่​บอก​ล่วง​หน้า​ว่า​คน​ตาย​จะ​ถูก​ปลุก​ให้​เป็น​ขึ้น​เพื่อ​มี​ชีวิต​นิรันดร์​ใน​อุทยาน​บน​แผ่นดิน​โลก.—ดานิเอล 12:2; โยฮัน 5:28, 29; วิวรณ์ 21:3-5