ข้อ​สงสัย​ดัง​กล่าว​มี​มาก​ขึ้น​ใน​ช่วง​ไม่​กี่​ปี​มา​นี้ และ​ที่​ผู้​คน​หัน​มา​สนใจ​เรื่อง​นี้​ส่วน​หนึ่ง​เป็น​เพราะ​ภาพยนตร์​และ​นวนิยาย​ที่​โด่งดัง. นอก​เหนือ​จาก​เรื่อง​ที่​แต่ง​ขึ้น​เพื่อ​ความ​บันเทิง​แล้ว​ยัง​มี​หนังสือ​และ​บทความ​อีก​มาก​มาย​ที่​มุ่ง​เน้น​ไป​ยัง​ข้อ​เขียน​นอก​สารบบ​คัมภีร์​ไบเบิล​จาก​ศตวรรษ​ที่​สอง​และ​สาม​สากล​ศักราช​ที่​อ้าง​ว่า​เปิด​เผย​ความ​จริง​เกี่ยว​กับ​พระ​เยซู​ซึ่ง​กิตติคุณ​ไม่​ได้​บอก​ไว้. คำ​กล่าว​อ้าง​นี้​เชื่อถือ​ได้​ไหม? เรา​จะ​แน่​ใจ​ได้​อย่าง​ไร​ว่า​คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​เรื่อง​ราว​ที่​เป็น​จริง​เกี่ยว​กับ​พระ​เยซู​ทั้ง​หมด​โดย​ไม่​ปิด​บัง?

เพื่อ​ตอบ​คำ​ถาม​เหล่า​นี้ นับ​ว่า​เป็น​ประโยชน์​ที่​จะ​พิจารณา​ประเด็น​พื้น​ฐาน​สาม​ประการ. ประการ​แรก เรา​ต้อง​รู้​ข้อมูล​สำคัญ​เกี่ยว​กับ​ผู้​เขียน​หนังสือ​กิตติคุณ​และ​รู้​ว่า​พวก​เขา​เขียน​ เมื่อ​ไร; ประการ​ที่​สอง เรา​ต้อง​รู้​ว่า​ใคร​เป็น​ผู้​กำหนด​สารบบ​พระ​คัมภีร์​และ​ทำ​อย่าง​ไร; และ​ประการ​ที่​สาม เรา​ต้อง​รู้​ภูมิหลัง​บาง​อย่าง​เกี่ยว​กับ​ข้อ​เขียน​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​และ​รู้​ว่า​ข้อ​เขียน​เหล่า​นั้น​ต่าง​จาก​ข้อ​เขียน​ใน​สารบบ​อย่าง​ไร. *

บาง​แหล่ง​อ้างอิง​กล่าว​ว่า​กิตติคุณ​ของ​มัดธาย​เขียน​ขึ้น​หลัง​จาก​พระ​เยซู​สิ้น​พระ​ชนม์​เพียง​แปด​ปี คือ​ประมาณ​ปี​สากล​ศักราช 41. ผู้​เชี่ยวชาญ​หลาย​คน​รู้สึก​ว่า​น่า​จะ​เป็น​หลัง​จาก​นั้น แต่​โดย​ทั่ว​ไป​แล้ว​เห็น​พ้อง​กัน​ว่า​หนังสือ​ทุก​เล่ม​ใน​พระ​คัมภีร์​คริสเตียน​ภาค​ภาษา​กรีก​เขียน​ขึ้น​ใน​ศตวรรษ​ที่​หนึ่ง​สากล​ศักราช.

ใน​เวลา​นั้น ผู้​เห็น​เหตุ​การณ์​ตอน​ที่​พระ​เยซู​ทรง​พระ​ชนม์, สิ้น​พระ​ชนม์, และ​คืน​พระ​ชนม์ ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​และ​พวก​เขา​สามารถ​ยืน​ยัน​ความ​ถูก​ต้อง​ของ​บันทึก​ใน​กิตติคุณ​ได้. นอก​จาก​นั้น พวก​เขา​สามารถ​แย้ง​ได้​ทันที​ถ้า​มี​การ​เขียน​เรื่อง​ราว​ที่​ไม่​ถูก​ต้อง. ศาสตราจารย์ เอฟ. เอฟ. บรูซ กล่าว​ว่า “ลักษณะ​เด่น​อย่าง​หนึ่ง​ใน​การ​ประกาศ​ของ​เหล่า​อัครสาวก​รุ่น​แรก​คือ​การ​แสดง​ความ​มั่น​ใจ​ใน​ความ​รู้​ที่​ผู้​ฟัง​มี​อยู่​แล้ว พวก​เขา​ไม่​เพียง​พูด​ว่า ‘เรา​เป็น​พยาน​รู้​เห็น​สิ่ง​เหล่า​นี้’ แต่​ยัง​พูด​อีก​ว่า ‘อย่าง​ที่​พวก​ท่าน​เอง​ก็​รู้’ (กิจการ 2:22).”

ใคร​คือ​ผู้​เขียน​พระ​คัมภีร์​ภาค​ภาษา​กรีก? ผู้​เขียน​บาง​คน​มา​จาก​อัครสาวก 12 คน​ของ​พระ​เยซู. พวก​เขา​เหล่า​นี้​กับ​ผู้​เขียน​คัมภีร์​ไบเบิล​คน​อื่น ๆ เช่น ยาโกโบ, ยูดา, และ​อาจ​จะ​รวม​ถึง​มาระโก ต่าง​ก็​อยู่​ด้วย​ตอน​ที่​ประชาคม​คริสเตียน​ก่อ​ตั้ง​ขึ้น​ใน​วัน​เพนเทคอสต์​ปี​สากล​ศักราช 33. ผู้​เขียน​ทั้ง​หมด​รวม​ทั้ง​เปาโล​ร่วม​งาน​อย่าง​ใกล้​ชิด​กับ​คณะ​กรรมการ​ปกครอง​ของ​ประชาคม​คริสเตียน​ยุค​แรก​ซึ่ง​ประกอบ​ด้วย​อัครสาวก​และ​ผู้​เฒ่า​ผู้​แก่​ใน​กรุง​เยรูซาเลม.—กิจการ 15:2, 6, 12-14, 22; กาลาเทีย 2:7-10

พระ​เยซู​ทรง​บัญชา​เหล่า​สาวก​ให้​ทำ​งาน​ประกาศ​สั่ง​สอน​ที่​พระองค์​ได้​เริ่ม​ไว้​ต่อ ๆ ไป. (มัดธาย 28:19, 20) พระองค์​ถึง​กับ​ตรัส​ว่า “ผู้​ที่​ฟัง​พวก​เจ้า​ก็​ฟัง​เรา.” (ลูกา 10:16) พระองค์​ยัง​สัญญา​กับ​พวก​เขา​ด้วย​ว่า​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​หรือ​พลัง​ปฏิบัติการ​ของ​พระเจ้า​จะ​ทำ​ให้​พวก​เขา​มี​กำลัง​ที่​จำเป็น​เพื่อ​ทำ​งาน​นั้น. ดัง​นั้น เมื่อ​คริสเตียน​ใน​ยุค​แรก​ได้​รับ​ข้อ​เขียน​จาก​เหล่า​อัครสาวก​หรือ​จาก​ผู้​ที่​ร่วม​งาน​ใกล้​ชิด​กับ​อัครสาวก​ซึ่ง​ได้​แสดง​หลักฐาน​อย่าง​ชัดเจน​ว่า​ได้​รับ​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​ของ​พระเจ้า พวก​เขา​จึง​ยอม​รับ​ว่า​หนังสือ​เหล่า​นั้น​เชื่อถือ​ได้​โดย​ไม่​มี​ข้อ​โต้​แย้ง.

ผู้​เขียน​คัมภีร์​ไบเบิล​บาง​คน​ได้​ยืน​ยัน​ว่า​ข้อ​เขียน​ของ​อีก​คน​หนึ่ง​เชื่อถือ​ได้​และ​มี​ขึ้น​โดย​การ​ดล​ใจ​จาก​พระเจ้า​จริง. ตัว​อย่าง​เช่น อัครสาวก​เปโตร​ได้​อ้าง​ถึง​จดหมาย​ของ​เปาโล​และ​แสดง​ให้​เห็น​ว่า​จดหมาย​เหล่า​นั้น​รวม​อยู่​ใน “พระ​คัมภีร์​ส่วน​อื่น ๆ.” (2 เปโตร 3:15, 16) เปาโล​เอง​ก็​ยอม​รับ​ว่า​มี​อัครสาวก​และ​ผู้​พยากรณ์​คริสเตียน​คน​อื่น ๆ ที่​ได้​รับ​การ​ดล​ใจ​จาก​พระเจ้า.—เอเฟโซส์ 3:5

ด้วย​เหตุ​นั้น จึง​มี​หลักฐาน​ยืน​ยัน​หนักแน่น​ว่า​บันทึก​ใน​หนังสือ​กิตติคุณ​เชื่อถือ​ได้​และ​เป็น​ความ​จริง. บันทึก​เหล่า​นั้น​ไม่​ได้​เป็น​เพียง​ตำนาน​หรือ​นิทาน แต่​เป็น​ประวัติศาสตร์​ซึ่ง​ถูก​บันทึก​ไว้​อย่าง​รอบคอบ​โดย​อาศัย​คำ​ยืน​ยัน​จาก​ผู้​เห็น​เหตุ​การณ์​จริง และ​เขียน​โดย​มนุษย์​ที่​ได้​รับ​การ​ดล​ใจ​จาก​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​ของ​พระเจ้า.

นัก​เขียน​บาง​คน​อ้าง​ว่า​มี​การ​คัดเลือก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​คริสเตียน​ภาค​ภาษา​กรีก​หลัง​จาก​เหตุ​การณ์​จริง​หลาย​ร้อย​ปี​โดย​คริสตจักร​ที่​ได้​รับ​อำนาจ​และ​การ​ชี้​แนะ​จาก​จักรพรรดิ​คอนสแตนติน. อย่าง​ไร​ก็​ตาม คำ​กล่าว​อ้าง​นั้น​ไม่​สอดคล้อง​กับ​ข้อ​เท็จ​จริง.

ตัว​อย่าง​เช่น ขอ​ให้​สังเกต​คำ​กล่าว​ของ​ศาสตราจารย์​ด้าน​ประวัติศาสตร์​คริสตจักร​ชื่อ​ออสการ์ สกาซอเน ที่​ว่า “การ​ที่​ข้อ​เขียน​ใด​จะ​ถูก​นับ​รวม​อยู่​ใน​พันธสัญญา​ใหม่​หรือ​ไม่​นั้น​ไม่​ใช่​เรื่อง​ที่​จะ​ตัดสิน​โดย​สภา​คริสตจักร​ใด​หรือ​คน​ใด​คน​หนึ่ง . . . กฎเกณฑ์​ใน​เรื่อง​นี้​ไม่​มี​อะไร​ยุ่งยาก​ซับซ้อน​และ​สม​เหตุ​สม​ผล​อย่าง​ยิ่ง​นั่น​คือ ข้อ​เขียน​จาก​ศตวรรษ​ที่​หนึ่ง​สากล​ ศักราช​ซึ่ง​ถือ​กัน​ว่า​เขียน​ขึ้น​โดย​อัครสาวก​หรือ​โดย​เพื่อน​ร่วม​งาน​ของ​พวก​เขา​ย่อม​ถือ​ว่า​เชื่อถือ​ได้. ข้อ​เขียน​หรือ​จดหมาย หรือ ‘กิตติคุณ’ อื่น ๆ ที่​เขียน​ขึ้น​หลัง​จาก​นั้น​จะ​ไม่​ถูก​นับ​รวม​ด้วย . . . กระบวนการ​คัดเลือก​ดัง​กล่าว​เสร็จ​สิ้น​อย่าง​สมบูรณ์​ก่อน​สมัย​คอนสแตนติน​นาน​แล้ว​และ​นาน​ก่อน​คริสตจักร​ที่​ได้​รับ​อำนาจ​จาก​เขา​จะ​ถูก​ตั้ง​ขึ้น​ด้วย​ซ้ำ. ผู้​ที่​กำหนด​ว่า​หนังสือ​ใด​ควร​อยู่​ใน​พันธสัญญา​ใหม่​นั้น​คือ​คริสเตียน​ผู้​ถูก​ข่มเหง​เพื่อ​ความ​เชื่อ​ต่าง​หาก​ไม่​ใช่​คริสตจักร​ที่​ได้​รับ​อำนาจ​ซึ่ง​มา​ภาย​หลัง.”

ผู้​ช่วย​ศาสตราจารย์​เคน เบิร์ดดิง ซึ่ง​ศึกษา​เกี่ยว​กับ​พระ​คัมภีร์​คริสเตียน​ภาค​ภาษา​กรีก​ได้​ให้​ความ​เห็น​เกี่ยว​กับ​ที่​มา​ของ​สารบบ​พระ​คัมภีร์​ไว้​ดัง​นี้: “คริสตจักร​ไม่​ใช่​ผู้​กำหนด​ว่า​หนังสือ​ใด​ควร​อยู่​ใน​สารบบ ถ้า​จะ​พูด​ให้​ถูก​ต้อง​กว่า​คือ​คริสตจักร​ได้​ให้​การ​ยอม​รับ​หนังสือ​ที่​เหล่า​คริสเตียน​ยึด​ถือ​มา​ตลอด​ว่า​เป็น​พระ​คำ​ที่​เชื่อถือ​ได้​ซึ่ง​มา​จาก​พระเจ้า.”

อย่าง​ไร​ก็​ตาม เฉพาะ​คริสเตียน​ที่​ถ่อม​ใจ​ใน​ศตวรรษ​แรก​เหล่า​นี้​ไหม​ที่​เป็น​ผู้​คัดเลือก​สารบบ​พระ​คัมภีร์? คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​เรา​ว่า​มี​บาง​สิ่ง​ที่​สำคัญ​และ​มี​พลัง​ยิ่ง​กว่า​ซึ่ง​อยู่​เบื้อง​หลัง​งาน​นี้.

ดัง​ที่​กล่าว​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล ของ​ประทาน​ที่​น่า​อัศจรรย์​อย่าง​หนึ่ง​ที่​พระเจ้า​ประทาน​โดย​ทาง​พระ​วิญญาณ​ให้​แก่​ประชาคม​คริสเตียน​ใน​ทศวรรษ​แรก ๆ คือ​ความ​สามารถ​ใน​การ “แยกแยะ​ถ้อย​คำ​ที่​กล่าว​โดย​การ​ดล​ใจ.” (1 โครินท์ 12:4, 10) ดัง​นั้น คริสเตียน​เหล่า​นั้น​บาง​คน​จึง​มี​ความ​สามารถ​พิเศษ​ที่​จะ​แยกแยะ​ความ​แตกต่าง​ระหว่าง​คำ​กล่าว​ที่​มี​ขึ้น​โดย​การ​ดล​ใจ​จริง ๆ กับ​คำ​กล่าว​ที่​ไม่​ได้​รับ​การ​ดล​ใจ. ด้วย​เหตุ​นี้ คริสเตียน​ใน​ปัจจุบัน​จึง​มั่น​ใจ​ว่า​ข้อ​คัมภีร์​ต่าง ๆ ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ล้วน​ได้​รับ​การ​ยอม​รับ​แล้ว​ว่า​มี​ขึ้น​โดย​การ​ดล​ใจ.

ดัง​นั้น เห็น​ได้​ชัด​ว่า​มี​การ​กำหนด​สารบบ​พระ​คัมภีร์​ตั้ง​แต่​แรก​แล้ว​โดย​การ​ชี้​นำ​ของ​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์. ตั้ง​แต่​ครึ่ง​หลัง​ของ​ศตวรรษ​ที่​สอง​สากล​ศักราช​ได้​มี​นัก​เขียน​บาง​คน​ให้​ความ​เห็น​ว่า​หนังสือ​เล่ม​ใด​ควร​อยู่​ใน​สารบบ​คัมภีร์​ไบเบิล. แต่​นัก​เขียน​เหล่า​นี้​ไม่​ใช่​ผู้​กำหนด​สารบบ​พระ​คัมภีร์ พวก​เขา​เพียง​แต่​ยืน​ยัน​สิ่ง​ที่​พระเจ้า​ได้​ยอม​รับ​แล้ว​ผ่าน​ทาง​ตัว​แทน​ที่​ได้​รับ​การ​ชี้​นำ​โดย​พระ​วิญญาณ​ของ​พระองค์.

สำเนา​พระ​คัมภีร์​ที่​เก่า​แก่​ก็​ให้​หลักฐาน​ที่​หนักแน่น​เพื่อ​สนับสนุน​สารบบ​ซึ่ง​เป็น​ที่​ยอม​รับ​ทั่ว​ไป​ใน​ปัจจุบัน. มี​สำเนา​พระ​คัมภีร์​คริสเตียน​ภาค​ภาษา​กรีก​ใน​ภาษา​เดิม​มาก​กว่า 5,000 ฉบับ ซึ่ง​บาง​ฉบับ​มา​จาก​ศตวรรษ​ที่​สอง​และ​สาม. สำเนา​พระ​คัมภีร์​เหล่า​นี้​ต่าง​หาก​ที่​ได้​รับ​การ​ยอม​รับ​ว่า​เชื่อถือ​ได้​ใน​ช่วง​ศตวรรษ​ต้น ๆ ของ​สากล​ศักราช และ​ถูก​คัด​ลอก​และ​แจก​จ่าย​ออก​ไป​อย่าง​กว้างขวาง ไม่​ใช่​ข้อ​เขียน​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์.

อย่าง​ไร​ก็​ตาม หลักฐาน​ที่​สำคัญ​ที่​สุด​ที่​ยืน​ยัน​ความ​ถูก​ต้อง​ของ​สารบบ​พระ​คัมภีร์​คือ​หลักฐาน​จาก​คัมภีร์​ไบเบิล​เอง.  ข้อ​เขียน​ที่​อยู่​ใน​สารบบ​พระ​คัมภีร์​จะ​สอดคล้อง​ลง​รอย​กับ “แบบ​แผน​ถ้อย​คำ​ที่​ก่อ​ประโยชน์” ซึ่ง​เรา​พบ​ใน​ส่วน​อื่น ๆ ของ​คัมภีร์​ไบเบิล. (2 ติโมเธียว 1:13) ข้อ​เขียน​เหล่า​นั้น​กระตุ้น​ผู้​อ่าน​ให้​รัก, นมัสการ, และ​รับใช้​พระ​ยะโฮวา ทั้ง​ยัง​เตือน​ให้​หลีก​เลี่ยง​การ​ถือ​โชค​ลาง, การ​ถือ​ผี, และ​การ​นมัสการ​สิ่ง​ที่​พระเจ้า​สร้าง. ข้อ​เขียน​เหล่า​นี้​ถูก​ต้อง​ตาม​ประวัติศาสตร์​และ​มี​คำ​พยากรณ์​ที่​เป็น​จริง. ข้อ​เขียน​เหล่า​นี้​ยัง​สนับสนุน​ผู้​อ่าน​ให้​รัก​เพื่อน​มนุษย์​ด้วย. หนังสือ​ต่าง ๆ ใน​พระ​คัมภีร์​คริสเตียน​ภาค​ภาษา​กรีก​ล้วน​มี​ลักษณะ​ที่​โดด​เด่น​เช่น​ที่​กล่าว​มา​นี้. ข้อ​เขียน​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​เป็น​เช่น​นั้น​ด้วย​ไหม?

ข้อ​เขียน​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​ต่าง​จาก​ข้อ​เขียน​ใน​สารบบ​มาก​ที​เดียว. ข้อ​เขียน​เหล่า​นี้​ซึ่ง​มี​อายุ​ตั้ง​แต่​ประมาณ​กลาง​ศตวรรษ​ที่​สอง เขียน​ขึ้น​นาน​หลัง​จาก​มี​ข้อ​เขียน​ใน​สารบบ. ข้อ​เขียน​นอก​สารบบ​ให้​ภาพ​พระ​เยซู​และ​ศาสนา​คริสเตียน​ต่าง​ไป​จาก​พระ​คัมภีร์​ที่​มี​ขึ้น​โดย​การ​ดล​ใจ.

ตัว​อย่าง​เช่น กิตติคุณ​ของ​โทมัส​ซึ่ง​เป็น​หนังสือ​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​บันทึก​คำ​ตรัส​แปลก ๆ ของ​พระ​เยซู เช่น พระองค์​ตรัส​ว่า​จะ​เปลี่ยน​มาเรีย​ให้​กลาย​เป็น​ผู้​ชาย​เพื่อ​นาง​จะ​เข้า​ใน​ราชอาณาจักร​สวรรค์​ได้. กิตติคุณ​ของ​โทมัส​ซึ่ง​กล่าว​ถึง​ชีวิต​วัย​เยาว์​ของ​พระ​เยซู​พรรณนา​ว่า​พระองค์​เป็น​เด็ก​ใจ​ร้าย​ที่​จงใจ​ทำ​ให้​เด็ก​อีก​คน​หนึ่ง​ตาย. กิจการ​ของ​เปาโล​และ​กิจการ​ของ​เปโตร​ก็​เน้น​การ​ละ​เว้น​อย่าง​สิ้นเชิง​จาก​เพศ​สัมพันธ์ และ​ถึง​กับ​กล่าว​ว่า​พวก​อัครสาวก​สนับสนุน​พวก​ผู้​หญิง​ให้​แยก​จาก​สามี. กิตติคุณ​ของ​ยูดา​บอก​ว่า​พระ​เยซู​หัวเราะ​เยาะ​พวก​สาวก​ที่​อธิษฐาน​ถึง​พระเจ้า​ก่อน​รับประทาน​อาหาร. ความ​คิด​เช่น​นั้น​ขัด​กับ​สิ่ง​ที่​กล่าว​ไว้​ใน​หนังสือ​ที่​อยู่​ใน​สารบบ​พระ​คัมภีร์.—มาระโก 14:22; 1 โครินท์ 7:3-5; กาลาเทีย 3:28; ฮีบรู 7:26

ข้อ​เขียน​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​จำนวน​มาก​สะท้อน​ความ​เชื่อ​ของ​พวก​นอสติก​ที่​ถือ​ว่า​พระ​ยะโฮวา​พระ​ผู้​สร้าง​ไม่​ใช่​พระเจ้า​ที่​ดี. พวก​เขา​ยัง​เชื่อ​ด้วย​ว่า​การ​กลับ​เป็น​ขึ้น​จาก​ตาย​ไม่​ใช่​เรื่อง​จริง, เรื่อง​ทาง​กาย​ทั้ง​หมด​เป็น​ความ​ชั่ว, และ​ซาตาน​เป็น​บ่อ​เกิด​ของ​การ​สมรส​และ​การ​ให้​กำเนิด​บุตร.

หนังสือ​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​หลาย​เล่ม​อ้าง​ว่า​เขียน​โดย​บุคคล​ต่าง ๆ ใน​พระ​คัมภีร์​แต่​ความ​จริง​ไม่​ใช่​เช่น​นั้น. เคย​มี​การ​คบ​คิด​แผน​ร้าย​บาง​อย่าง​เพื่อ​กีด​กัน​หนังสือ​เหล่า​นี้​ไม่​ให้​เป็น​ส่วน​ของ​คัมภีร์​ไบเบิล​ไหม? ผู้​เชี่ยวชาญ​ด้าน​หนังสือ​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​ชื่อ เอ็ม. อาร์. เจมส์ กล่าว​ว่า “ไม่​ใช่​ว่า​มี​คน​กีด​กัน​หนังสือ​เหล่า​นี้​ออก​ไป​จาก​พันธสัญญา​ใหม่: หนังสือ​เหล่า​นี้​กีด​กัน​ตัว​เอง​ต่าง​หาก.”

ข้อ​เขียน​ใน​สารบบ​พระ​คัมภีร์​มี​คำ​เตือน​ล่วง​หน้า​หลาย​ครั้ง​เกี่ยว​กับ​การ​ออก​หาก​ซึ่ง​จะ​ทำ​ให้​ประชาคม​คริสเตียน​เสื่อม​ลง. ที่​จริง การ​ออก​หาก​ได้​เริ่ม​มี​มา​ตั้ง​แต่​ศตวรรษ​แรก​แล้ว แต่​เหล่า​อัครสาวก​หน่วง​เหนี่ยว​ไว้​ไม่​ให้​แพร่​ออก​ไป. (กิจการ 20:30; 2 เทสซาโลนิเก 2:3, 6, 7; 1 ติโมเธียว 4:1-3; 2 เปโตร 2:1; 1 โยฮัน 2:18, 19; 4:1-3) คำ​เตือน​เหล่า​นี้​ช่วย​ให้​เข้าใจ​ว่า​ทำไม​จึง​เริ่ม​มี​ข้อ​เขียน​ที่​ขัด​กับ​คำ​สอน​ของ​พระ​เยซู​เกิด​ขึ้น​หลัง​จาก​เหล่า​อัครสาวก​เสีย​ชีวิต​หมด​แล้ว.

จริง​อยู่ ผู้​เชี่ยวชาญ​และ​นัก​ประวัติศาสตร์​บาง​คน​อาจ​ถือ​ว่า​ข้อ​เขียน​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​เหล่า​นั้น​เก่า​แก่​และ​น่า​เชื่อถือ. แต่​คิด​ดู​สิ จะ​ว่า​อย่าง​ไร​ถ้า​พวก​ผู้​เชี่ยวชาญ​รวบ​รวม​ข้อ​เขียน​ที่​ไม่​น่า​เชื่อถือ​ซึ่ง​พิมพ์​ขึ้น​ใน​สมัย​ปัจจุบัน บาง​ที​อาจ​จะ​โดย​การ​เก็บ​เล็ก​ผสม​น้อย​จาก​นิตยสาร​ประเภท​ซุบซิบ​และ​พวก​สิ่ง​พิมพ์​ของ​ลัทธิ​นิกาย​ต่าง ๆ ที่​แตก​ย่อย​ออก​มา แล้ว​เก็บ​ไว้​อย่าง​ดี​ใน​ห้อง​ใต้​ดิน? กาล​เวลา​ที่​ผ่าน​ไป​จะ​ทำ​ให้​ข้อ​เขียน​เหล่า​นั้น​เป็น​ความ​จริง​หรือ​น่า​เชื่อถือ​ขึ้น​มา​ได้​ไหม? หลัง​จาก 1,700 ปี​ผ่าน​ไป​เรื่อง​โกหก​และ​เรื่อง​ไร้​สาระ​ใน​หนังสือ​และ​เอกสาร​เหล่า​นั้น​จะ​เป็น​ความ​จริง​ขึ้น​มา​ได้​ไหม​เพียง​เพราะ​ว่า​มัน​เก่า​แก่​มาก?

ไม่​ใช่​เช่น​นั้น​แน่! คำ​กล่าว​อ้าง​ที่​ว่า​พระ​เยซู​แต่งงาน​กับ​มาเรีย​มักดาลา​และ​เรื่อง​แปลก​ประหลาด​อื่น ๆ ใน​หนังสือ​นอก​สารบบ​พระ​คัมภีร์​ก็​เป็น​อย่าง​นั้น​แหละ. ควร​หรือ​ที่​จะ​ไว้​ใจ​แหล่ง​ข้อมูล​ที่​ไม่​น่า​เชื่อถือ​โดย​เฉพาะ​อย่าง​ยิ่ง​ใน​เมื่อ​เรา​มี​แหล่ง​ข้อมูล​ที่​น่า​เชื่อถือ​อยู่​แล้ว? ทุก​สิ่ง​ที่​พระเจ้า​ต้องการ​ให้​เรา​รู้​เกี่ยว​กับ​พระ​บุตร​ของ​พระองค์​ก็​มี​อยู่​แล้ว​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ซึ่ง​เป็น​บันทึก​ที่​เรา​ไว้​ใจ​ได้.