Günah, Tanrı’nın standartlarına aykırı tüm davranış, duygu ve düşünceleri içerir. Bu Tanrı’nın gözünde yanlış, yani doğru olmayan şeyleri yaparak O’nun kanunlarını çiğnemek anlamına gelir (1. Yuhanna 3:4; 5:17). Kutsal Kitap doğru olanı yapmamanın da günah olduğunu söyler (Yakup 4:17).

 Kutsal Kitabın yazıldığı orijinal dillerde günah için kullanılan ifadeler hedefi ıskalamak ya da kaçırmak anlamına gelir. Örneğin eski İsrail’de sapanla “ıskalamadan” taş atan, yetenekli bir grup asker vardı. Bu ifade sözcük anlamıyla “günah işlemeden” olarak çevrilebilir (Hâkimler 20:16). Dolayısıyla günah, Tanrı’nın kusursuz standartlarını ıskalamaktır.

 Yaratıcımız olarak Tanrı insanlara standartlar koyma hakkına sahiptir (Vahiy 4:11). Bu nedenle davranışlarımız için bizden hesap sorabilir (Romalılar 14:12).

Günah işlemekten tamamen kaçınmak mümkün mü?

 Hayır. Kutsal Kitap “Hepsi günah işledi ve hiç kimse Tanrı’nın yüceliğini yansıtamadı” der (Romalılar 3:23; 1. Krallar 8:46; Vaiz 7:20; 1. Yuhanna 1:8). Peki bu duruma yol açan neydi?

 İlk insan çifti Âdem ve Havva başlangıçta günahsızdı. Çünkü Tanrı’nın benzeri olarak kusursuz şekilde yaratılmışlardı (Başlangıç 1:27). Fakat Tanrı’ya itaatsizlik ederek kusursuz durumlarını kaybettiler (Başlangıç 3:5, 6, 17-19). Çocukları olduğunda günahı ve kusurluluğu miras olarak onlara geçirdiler (Romalılar 5:12). İsrail Kralı Davut da “Suç içinde dünyaya geldim” demişti (Mezmur 51:5).

Bazı günahlar diğerlerinden daha mı kötüdür?

 Evet. Örneğin Kutsal Kitap eski Sodom halkının kötü olduğunu ve ‘günahlarının çok ağır olduğunu’ söyler (Başlangıç 13:13; 18:20). Şimdi günahın ağırlığını, yani büyüklüğünü belirleyen üç etkeni ele alalım.

1.   Günahın ciddiyeti. Kutsal Kitap cinsel ahlaksızlık, putperestlik, hırsızlık, sarhoşluk, gaspçılık, adam öldürmek ve ruhçuluk gibi ciddi günahlardan kaçınmak üzere bizi uyarır (1. Korintoslular 6:9-11; Vahiy 21:8). Kutsal Kitap bu günahları başkalarını incitecek söz ya da davranışlarda bulunmak gibi düşünmeden, istemeyerek yapılan günahlardan ayırır (Özdeyişler 12:18; Efesoslular 4:31, 32). Yine de bunlar Tanrı’nın kanununu çiğnememize neden olacak ciddi günahlara yol açabileceğinden, Kutsal Kitap hiçbir günahı hafife almamamızı söyler (Matta 5:27, 28).

2.   Günahın ardındaki güdü. Bazı günahların nedeni Tanrı’nın taleplerini bilmemek olabilir (Elçiler 17:30; 1. Timoteos 1:13). Bu tür günahlar mazur görülmese de Kutsal Kitap bunları Tanrı’nın kanunlarını kasıtlı olarak çiğnemekten ayırır (Sayılar 15:30, 31). Kasten günah işlemek, ‘kötü bir yürekten’ kaynaklanır (Yeremya 16:12).

3.   Günahın ne sıklıkta işlendiği. Kutsal Kitap tek bir günahla, günah işlemeyi alışkanlık edinmek arasında fark olduğunu gösterir (1. Yuhanna 3:4-8). Doğru olanı yapmayı öğrendikten sonra bile ‘kasten günah işleyenler’ Tanrı tarafından cezalandırılacaktır (İbraniler 10:26, 27).

 Ciddi günahlar işlemiş olanlar yaptıkları hataların ağırlığı altında ezilmiş hissedebilirler. Örneğin Kral Davut şöyle söylemişti: “Suçlarım başımdan aştı; beni ezen bir yük gibiler” (Mezmur 38:4). Kutsal Kitap şu vaatte bulunur: “Kötü adam tuttuğu yolu, zararlı adam düşüncelerini bıraksın, Yehova’ya dönsün, çünkü O merhamet eder; Tanrımıza dönsün, çünkü bol bol bağışlar” (İşaya 55:7).