Kutsal Kitap aynı cinsiyetten iki kişiye evlenme hakkı tanınıp tanınmaması konusunda bir şey söylemez. Asıl soru şudur: “Kutsal Kitap eşcinsellik hakkında ne söyler?”

Kutsal Kitaba inanan birçok insan cevabı bildiğini düşünür, ancak verdikleri cevaplar birbiriyle çelişir. Bazıları Kutsal Kitabın eşcinselliğe kesinlikle karşı olduğunu söyler. Bazıları da Kutsal Kitaptaki ‘Komşunu seveceksin’ emrinin her türlü cinsel tercihi onaylamak anlamına geldiğini öne sürer (Romalılar 13:9).

Sizce aşağıdakilerden hangisi doğru?

1. Kutsal Kitap eşcinselliği kesinlikle onaylamaz.

2. Kutsal Kitap eşcinselliği hoş görür.

3. Kutsal Kitap homofobiyi (eşcinsellere karşı önyargıyı ya da nefreti) teşvik eder.

CEVAPLAR:

1. DOĞRU. Kutsal Kitap eşcinsellerin ‘Tanrı’nın krallığında mirası olmayacağını’ söyler. Bu ilke hem erkekler hem kadınlar için geçerlidir (1. Korintoslular 6:9, 10; Romalılar 1:26).

2. YANLIŞ. Kutsal Kitap cinsel ilişkinin sadece bir erkekle bir kadın arasında ve sadece evlilik düzenlemesi içinde olması gerektiğini öğretir (Başlangıç 1:27, 28; Özdeyişler 5:18, 19).

3. YANLIŞ. Kutsal Kitap eşcinselliği onaylamamakla birlikte eşcinsellere karşı önyargıyı, nefret suçlarını ya da herhangi bir kötü muameleyi teşvik etmez (Romalılar 12:18). ^[1]

Yehova’nın Şahitleri Kutsal Kitaptaki ahlak standartlarına uymanın en iyi yaşam tarzı olduğuna inanan ve bu standartlara göre yaşamayı seçen kişilerdir (İşaya 48:17). ^[2] Bu nedenle onlar eşcinsellik de dahil cinsel açıdan uygunsuz olan her tür davranışı reddeder (1. Korintoslular 6:18). ^[3] Şahitlerin seçtiği yaşam biçimi budur ve böyle bir seçim yapmak onların en doğal hakkıdır.

Bunun yanı sıra Yehova’nın Şahitleri “herkesle barışık olmak” için çaba harcarlar (İbraniler 12:14). Eşcinselliği reddetmekle birlikte görüşlerini başkalarına kabul ettirmeye çalışmazlar; ayrıca eşcinsellere karşı işlenen nefret suçlarına katılmaz ya da bu tür olayları duyduklarında sevinmezler. Yehova’nın Şahitleri Kutsal Kitaptaki şu Altın Kurala uymaya çalışırlar: “İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın” (Matta 7:12).

Yine de bazıları Kutsal Kitabın insanları eşcinsellere karşı önyargılı olmaya teşvik ettiğini öne sürüyor. Onlar bu kitabın ahlak standartlarına göre yaşayanların hoşgörüsüz olduğunu düşünüyorlar ve şöyle diyorlar: “Kutsal Kitabın yazıldığı devirlerde insanlar çok dar görüşlüydü; oysa bugün ırkı, milliyeti ve cinsel tercihi ne olursa olsun her insanı kabul ediyoruz.” Başka sözlerle bu kişiler, eşcinselliği reddetmeyi cilt rengi yüzünden insanları reddetmekle bir tutuyorlar. Fakat böyle bir karşılaştırma yapmak doğru olmaz. Peki neden?

Çünkü eşcinselliği reddetmekle eşcinselleri reddetmek farklı şeylerdir. Kutsal Kitap İsa’nın takipçilerine her tür insana saygı duymalarını söyler (1. Petrus 2:17). ^[4] Ancak bu, onların her yaşam tarzını ya da her davranışı kabul etmeleri gerektiği anlamına gelmez.

Şöyle bir örnek düşünün: Sigara içmeyi zararlı hatta iğrenç buluyorsunuz ve iş arkadaşlarınızdan biri sigara içiyor. Sırf sigara konusunda ondan farklı düşündüğünüz için dar görüşlü olduğunuz söylenebilir mi? Onun sigara içmesi ama sizin sigara içmemeniz, sizi otomatik olarak ona karşı önyargılı biri haline mi getirir? İş arkadaşınız sigara hakkındaki görüşünüzü değiştirmenizi isteseydi, aslında kendisi dar görüşlü ve hoşgörüsüz olmaz mıydı?

Yehova’nın Şahitleri Kutsal Kitapta açıklanan ahlak standartlarına göre yaşamayı seçmişlerdir. Onlar Kutsal Kitabın yasakladığı yaşam tarzlarını ve davranışları onaylamazlar. Bununla birlikte kendilerinden farklı yaşayan insanları küçümsemez ve onlara kötü davranmazlar.

Peki, eşcinsel eğilimleri olan kişiler için ne denebilir? Bazıları şöyle düşünebilir: “Onların bu özelliği doğuştan geliyor. Bu durumda onların arzularına göre davranmasının yanlış olduğunu söylemek acımasızlık olmaz mı?”

Kutsal Kitap eşcinselliğin ardındaki biyolojik nedenler hakkında bir şey söylemese de insanlardaki bazı özelliklerin derinde yatan sebepleri olabileceğini kabul eder. Yine de Tanrı’yı memnun etmek için eşcinsellik de dahil bazı yaşam tarzlarından ve davranışlardan kaçınılması gerektiğini belirtir (2. Korintoslular 10:4, 5).

Bazıları Kutsal Kitabın bu konuda çok acımasız olduğunu söyler. İddialarının temelinde yatan düşünce şudur: İnsanlar dürtülerine göre davranmalı; özellikle de cinsel dürtüler çok önemlidir, öyle ki bunlara hâkim olmaya çalışmamalıyız, zaten bunu yapamayız. Öte yandan Kutsal Kitap, insanın güdülerine karşı direnebileceğini söyleyerek onun saygın bir varlık olduğuna dikkat çeker. Hayvanların aksine insanlar güdülerine göre davranmamayı seçebilir (Koloseliler 3:5). ^[5]

Şu örneği düşünün: Bazı uzmanlar saldırganlık gibi birtakım davranışsal özelliklerin ardında biyolojik nedenler olabileceğini söylüyor. Kutsal Kitap saldırganlığın biyolojik  nedenleri hakkında bir şey söylemez, fakat bazı insanların “öfkeye yatkın” olduğunu kabul eder (Özdeyişler 29:22). Bununla birlikte, “Kızgınlığı bırak, hiddetten vazgeç” öğüdünü vererek bu özelliğin kontrol altına alınabileceğini gösterir (Mezmur 37:8; Efesoslular 4:31).

Herhalde kimse bu öğüde karşı çıkmaz ya da bunun saldırganlık eğilimi olanlara karşı acımasızlık olduğunu düşünmez. Aslında öfkenin genetik yapıdan kaynaklandığına inanan uzmanlar bile, bu tür kişilere eğilimlerini kontrol altında tutmaları için yardım etmeye çalışıyorlar.

Yehova’nın Şahitlerinin Kutsal Kitap standartlarıyla ters düşen her tür yaşam tarzı ya da davranış hakkındaki görüşü aynıdır. Birbiriyle evli olmayan farklı cinsiyetten iki kişi arasındaki cinsel davranışlar da buna dahildir. Bunların hepsi için Kutsal Kitabın şu öğüdü geçerlidir: ‘Her biriniz kutsal ve onurlu bir durumda kendi bedeninize hâkim olmayı bilin, doymak bilmez bir şehvetin esiri olmayın’ (1. Selanikliler 4:4, 5).

Birinci yüzyılda İsa’nın takipçisi olmak isteyenler, geçmişleri ve yaşam tarzları birbirinden çok farklı kişilerdi ve onlardan bazıları yaşamlarında ciddi değişiklikler yaptılar. Örneğin Kutsal Kitap cinsel ahlaksızlık yapanlardan, putperestlerden, zina yapanlardan ve eşcinsellerden söz eder, sonra da “bazılarınız böyleydiniz” der (1. Korintoslular 6:9-11).

Acaba Kutsal Kitap “bazılarınız böyleydiniz” derken eşcinsel yaşam tarzını bırakmış kişilerin bir daha asla bu tür istekler duymadığını mı kasteder? Bu pek mümkün değil, aksi halde Kutsal Kitabın böyle isteklerle mücadele edenlere yardım etmek üzere şu öğüdü vermesi gerekmezdi: “Ruhun gösterdiği yolda yürüyün, böylece günahkâr bedenin isteklerini asla yapmazsınız” (Galatyalılar 5:16).

Açıkça görüldüğü gibi Kutsal Kitap İsa’nın bir takipçisinin asla yanlış istekler duymayacağını söylemez. Fakat kişinin yanlış bir isteğine göre davranıp davranmamasının kendi seçimi olduğunu belirtir. İsa’nın takipçileri bu tür isteklerini kontrol altında tutmayı öğrenir. Başka sözlerle, zihinlerini yanlış istekleriyle meşgul etmediklerinden onları eyleme dökme noktasına gelmezler (Yakup 1:14, 15). ^[6]

Görüldüğü gibi Kutsal Kitap eğilimler ile davranışlar arasında bir ayrım yapar (Romalılar 7:16-25). Bir kişi nasıl öfke, zina ya da açgözlülük gibi eğilimlerle mücadele etmek için düşüncelerini kontrol edebiliyorsa, eşcinsel eğilimleriyle ilgili de bunu yapabilir (1. Korintoslular 9:27; 2. Petrus 2:14, 15).

Yehova’nın Şahitleri Kutsal Kitaptaki ahlak standartlarına bağlıdırlar, ancak görüşlerini başkalarına kabul ettirmeye çalışmazlar. Ayrıca farklı tercihleri olan kişilerin haklarını koruyan yasalara muhalefet etmezler. Yehova’nın Şahitlerinin amacı Kutsal Kitaptan öğrendikleri olumlu mesajı dinleyen herkesle paylaşmaktır (Elçiler 20:20).