Θέλημα του Ιεχωβά «είναι να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να έρθουν σε ακριβή γνώση της αλήθειας». (1 Τιμ. 2:4) Σε αρμονία με το σκοπό του Θεού, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Δομινικανή Δημοκρατία έχουν κάνει συνειδητές προσπάθειες για να προσεγγίσουν τους ανθρώπους σε κάθε γωνιά του τομέα τους, ακόμα και όσους βρίσκονται στις φυλακές.

Το 1997, ένα ζευγάρι ειδικών σκαπανέων, σε μια από τις εβδομαδιαίες του επισκέψεις στη φυλακή Ναχάγιο στο Σαν Κριστόμπαλ, γνώρισε μια 23χρονη κοπέλα από την Κολομβία. Το όνομά της ήταν Γκλόρια και είχε φυλακιστεί για διακίνηση ναρκωτικών. Η Γκλόρια συζητούσε ήδη Γραφικά θέματα με μια αδελφή που είχε μπει στη φυλακή άδικα. Για να τη βοηθήσουν να βρει απαντήσεις στα ερωτήματά της, οι ειδικοί σκαπανείς τής έφεραν το βιβλίο Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές και άλλα έντυπα. Ο ενθουσιασμός και ο ζήλος της Γκλόρια για όσα μάθαινε επηρέασαν και άλλες κρατούμενες, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει συνεχώς η ομάδα την οποία επισκέπτονταν οι ειδικοί σκαπανείς.

Η αλήθεια υποκίνησε την Γκλόρια να κάνει εντυπωσιακές αλλαγές, και το 1999 έγινε αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη. Κάθε μήνα κήρυττε πάνω από 70 ώρες στον τομέα της, τη φυλακή. Μάλιστα, μελετούσε τη Γραφή με έξι κρατούμενες, οι  οποίες σημείωναν πρόοδο. Την επόμενη χρονιά, έκανε αίτηση και της δόθηκε προεδρική χάρη λόγω καλής διαγωγής. Έτσι λοιπόν, αφέθηκε ελεύθερη και στάλθηκε πίσω στην Κολομβία. Το 2001, λίγο καιρό αφότου επέστρεψε στη χώρα της, βαφτίστηκε παρά τη σφοδρή εναντίωση της οικογένειάς της.

Μετά το βάφτισμά της, ξεκίνησε το σκαπανικό. Παντρεύτηκε έναν πρεσβύτερο, και υπηρετούν και οι δύο ως τακτικοί σκαπανείς σε μια περιοχή της Κολομβίας όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη. Η Γκλόρια έχει βοηθήσει αρκετά άτομα να φτάσουν στην αφιέρωση και στο βάφτισμα. Λέει ότι νιώθει υπόχρεη στον Ιεχωβά και ότι ο καλύτερος τρόπος για να του εκφράσει την ευγνωμοσύνη της είναι να βοηθήσει άλλους να γνωρίσουν την αλήθεια—όπως βοηθήθηκε και η ίδια.

Η εμπειρία της Γκλόρια δείχνει ότι τα κάγκελα της φυλακής δεν μπορούν να εμποδίσουν τη ζωοσωτήρια αλήθεια να φτάσει στους φυλακισμένους. Πριν από κάποιο διάστημα, εκπρόσωποι του γραφείου τμήματος συναντήθηκαν με αρμόδιους της Γενικής Διεύθυνσης Φυλακών για να ζητήσουν άδεια πρόσβασης σε περισσότερα σωφρονιστικά ιδρύματα. Έτσι λοιπόν, χορηγήθηκε σε 43 αδελφούς και 6 αδελφές άδεια για να επισκέπτονται 13 φυλακές και να διεξάγουν Γραφικές μελέτες.

Στην εκπνοή του 20ού αιώνα, υπήρχαν στη Δομινικανή Δημοκρατία 21.684 ευαγγελιζόμενοι σε 342 εκκλησίες, οι οποίοι διεξήγαν 34.380 Γραφικές μελέτες. Οι παρόντες στην Ανάμνηση ήταν 72.679. Για να καλύψει τις ανάγκες της αύξησης, ο λαός του Ιεχωβά ανταποκρίθηκε χωρίς καθυστέρηση στα λόγια του Ησαΐα: «Κάνε πιο ευρύχωρο τον τόπο της σκηνής σου. Και ας τεντώσουν τα υφάσματα του  μεγαλειώδους καταλύματός σου. Μη διστάσεις. Μάκρυνε τα σχοινιά της σκηνής σου».—Ησ. 54:2.

Οι αδελφοί χρειάζονταν μια Αίθουσα Συνελεύσεων που θα χωρούσε τα πολλά καινούρια άτομα. Η απόκτηση όμως ενός τέτοιου χώρου δεν ήταν κάτι εύκολο. Το 1996, είχε ολοκληρωθεί η οικοδόμηση της Αίθουσας Συνελεύσεων που βρισκόταν δίπλα στο γραφείο τμήματος στον Άγιο Δομίνικο. Αυτή η αίθουσα εξυπηρετούσε πολύ καλά τις εκκλησίες της πρωτεύουσας και των γύρω περιοχών. Ωστόσο, η Αίθουσα Συνελεύσεων στο Βίγια Γκονζάλες, που εξυπηρετούσε την υπόλοιπη χώρα, χρειαζόταν επειγόντως ανακαίνιση ή χτίσιμο από την αρχή.

Το 2001, το Κυβερνών Σώμα έδωσε έγκριση να χτιστεί εκεί μια Αίθουσα Συνελεύσεων χωρητικότητας 2.500 θέσεων. Οι αδελφοί κατενθουσιάστηκαν όταν έμαθαν ότι δίπλα στην αίθουσα θα χτιζόταν και ένα κτίριο ειδικά για τη Σχολή Διακονικής  Εκπαίδευσης (η οποία τώρα έχει αντικατασταθεί από τη Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας). Το κτίριο θα είχε δωμάτια, αίθουσα διδασκαλίας, βιβλιοθήκη, κουζίνα και τραπεζαρία. Το 2004, ο Θεοντόρ Τζάρας από το Κυβερνών Σώμα έκανε την ομιλία αφιέρωσης των καινούριων εγκαταστάσεων. Έκτοτε, έχουν αποφοιτήσει 15 τάξεις από τη σχολή.