Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ | ΠΑΟΛΑ ΚΙΟΤΣΙ

Μια Βιοχημικός Μιλάει για την Πίστη Της

Μια Βιοχημικός Μιλάει για την Πίστη Της

Επί 20 και πλέον χρόνια, η Δρ Πάολα Κιότσι εργάζεται ως μοριακή βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Φεράρα στην Ιταλία. Το Ξύπνα! τής έκανε κάποιες ερωτήσεις για την επιστήμη της και την πίστη της.

Πείτε μας κάτι για τα παιδικά σας χρόνια.

Ο πατέρας μου ήταν τσαγκάρης και η μητέρα μου αγρότισσα. Εγώ όμως ήθελα να γίνω επιστήμονας. Με μάγευαν τα πανέμορφα λουλούδια, τα πουλιά και τα έντομα που έβλεπα γύρω από το σπίτι μου. Ένιωθα ότι ήταν προϊόντα υπερανθρώπινης σοφίας.

Δηλαδή πιστεύατε ανέκαθεν σε έναν Δημιουργό;

Όχι. Μάλιστα άρχισα να αμφιβάλλω για τον Θεό από παιδί ακόμα. Ο πατέρας μου πέθανε ξαφνικά από καρδιακή προσβολή, και αναρωτιόμουν: “Γιατί ο Δημιουργός τόσης ομορφιάς να επιτρέπει τα βάσανα και το θάνατο;”

Σας βοήθησε η επιστήμη να βρείτε απάντηση;

Αρχικά όχι. Όταν έγινα μοριακή βιολόγος, άρχισα να μελετάω το θάνατο—τον φυσιολογικό, προγραμματισμένο θάνατο των κυττάρων που αποτελούν το σώμα μας. Αυτός διαφέρει πολύ από τον ανεξέλεγκτο κυτταρικό θάνατο που προξενεί φλεγμονή και γάγγραινα. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οι επιστήμονες δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία σε αυτή τη διαδικασία, παρότι είναι ουσιώδης για την υγεία μας.

Με ποια έννοια είναι ουσιώδης ο προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος;

Το σώμα μας αποτελείται από τρισεκατομμύρια μικροσκοπικά κύτταρα. Σχεδόν όλα τους πρέπει να πεθάνουν και να αντικατασταθούν. Ο κάθε τύπος κυττάρου έχει διαφορετική διάρκεια ζωής. Μερικά αντικαθίστανται κάθε λίγες εβδομάδες και άλλα κάθε λίγα χρόνια. Το σύστημα προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου στο σώμα μας πρέπει να βρίσκεται υπό πλήρη έλεγχο ώστε να διατηρεί την ευαίσθητη ισορροπία ανάμεσα στον κυτταρικό θάνατο και στον κυτταρικό σχηματισμό.

 Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Μερικές μελέτες δείχνουν πως, όταν κάποια κύτταρα δεν πεθαίνουν όταν θα έπρεπε, μπορεί να προκύψει ρευματοειδής αρθρίτιδα ή καρκίνος. Από την άλλη πλευρά, όταν κάποια κύτταρα πεθαίνουν νωρίτερα από ό,τι θα έπρεπε, μπορεί να προκληθεί νόσος του Πάρκινσον ή νόσος του Αλτσχάιμερ. Η έρευνά μου σχετίζεται με την αναζήτηση τρόπων αντιμετώπισης αυτών των ασθενειών.

Πώς σας επηρέασε η μελέτη σας γύρω από τον κυτταρικό θάνατο;

Για να είμαι ειλικρινής, με προβλημάτισε. Αυτή η εκπληκτική διαδικασία σαφώς σχεδιάστηκε από κάποιον που θέλει να είμαστε υγιείς. Συνέχισε, λοιπόν, να με βασανίζει το ερώτημα: Γιατί υποφέρουν και πεθαίνουν οι άνθρωποι; Δεν μπορούσα να βρω απάντηση.

Αλλά ήσασταν πεπεισμένη ότι το σύστημα του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου έχει σχεδιαστεί.

Ναι. Η πολυπλοκότητα της όλης διαδικασίας κάνει το νου να σαστίζει, ωστόσο η λεπτότητά της μαρτυρεί εξαιρετική σοφία. Εγώ πιστεύω ότι πρόκειται για τη σοφία του Θεού. Χρησιμοποιώ πανίσχυρα μικροσκόπια για να μελετήσω τους πάμπολλους περίπλοκους μηχανισμούς που ρυθμίζουν τη διαδικασία. Υπάρχουν μηχανισμοί που μπορούν να πυροδοτήσουν τη διαδικασία της καταστροφής μέσα σε δευτερόλεπτα αν χρειαστεί. Τα κύτταρα συμμετέχουν τα ίδια στην καταστροφή τους. Η διαδικασία είναι τόσο καλά σχεδιασμένη ώστε προκαλεί δέος.

Αφού σχεδόν όλα μας τα κύτταρα αντικαθίστανται τακτικά, η αιώνια ζωή είναι ασφαλώς εφικτή

Είχατε ερωτήματα για τον Θεό και για τα βάσανα των ανθρώπων. Πώς βρήκατε απαντήσεις;

Το 1991 με επισκέφτηκαν στο σπίτι μου δύο Μάρτυρες του Ιεχωβά, και τους ρώτησα γιατί πεθαίνουμε. Μου έδειξαν την απάντηση της Αγίας Γραφής: «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος». (Ρωμαίους 5:12) Αν ο πρώτος άνθρωπος δεν είχε παρακούσει τον Θεό, θα ζούσε για πάντα. Αμέσως συνειδητοποίησα ότι αυτό συμφωνούσε με όσα είχα μάθει από την έρευνά μου. Μάλιστα, είναι ξεκάθαρο για εμένα ότι ο Θεός δεν ήθελε να πεθαίνουν οι άνθρωποι. Αφού σχεδόν όλα μας τα κύτταρα αντικαθίστανται τακτικά, η αιώνια ζωή είναι ασφαλώς εφικτή.

Τι σας έπεισε ότι η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού;

Έμαθα τι λέει η Γραφή για τον Θεό στο εδάφιο Ψαλμός 139:16: «Τα μάτια σου με είδαν όταν ήμουν έμβρυο, και στο βιβλίο σου ήταν καταγραμμένα όλα τα μέρη μου». Ως βιοχημικός, μελετώ τις γενετικές πληροφορίες που είναι γραμμένες στα κύτταρά μας. Πώς ήξερε ο ψαλμωδός ότι αυτές οι πληροφορίες είναι καταγραμμένες; Όσο περισσότερα μάθαινα από τη Γραφή, τόσο περισσότερο πειθόμουν ότι είναι θεόπνευστη.

Πώς βοηθηθήκατε να καταλάβετε τι διδάσκει η Γραφή;

Κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά προσφέρθηκε να μελετήσει τη Γραφή μαζί μου. Επιτέλους έμαθα γιατί έχει επιτρέψει ο Θεός τα βάσανα. Έμαθα επίσης ότι, όπως δηλώνει η Γραφή, ο Θεός σκοπεύει να «καταπιεί το θάνατο για πάντα». (Ησαΐας 25:8) Θα είναι εύκολο για τον Δημιουργό μας να κάνει τα θαυμαστά συστήματα του σώματός μας να λειτουργούν τέλεια ώστε να απολαμβάνουμε ατελείωτη ζωή.

Πώς έχετε χρησιμοποιήσει τη γνώση σας από τη Γραφή για να βοηθήσετε άλλους;

Έγινα Μάρτυρας του Ιεχωβά το 1995, και έκτοτε αξιοποιώ κάθε ευκαιρία για να μεταδώσω και σε άλλους αυτά που έχω μάθει από τη Γραφή. Για παράδειγμα, θυμάμαι μια συνάδελφό μου που ήταν συντετριμμένη επειδή ο αδελφός της είχε αυτοκτονήσει. Η εκκλησία της διδάσκει ότι ο Θεός ποτέ δεν συγχωρεί την αυτοκτονία. Αλλά εγώ της έδειξα την ελπίδα της ανάστασης που δίνει η Γραφή. (Ιωάννης 5:28, 29) Παρηγορήθηκε αφάνταστα όταν έμαθε ότι ο Δημιουργός ενδιαφέρεται για εμάς. Κάτι τέτοιες στιγμές, νιώθω ότι το να μεταδίδω Βιβλικές αλήθειες σε άλλους μου φέρνει περισσότερη ικανοποίηση από ό,τι η ίδια η επιστήμη!