តើគម្ពីរចែងយ៉ាងណាអំពីការរម្លូតកូន?
ចម្លើយពីគម្ពីរ
គម្ពីរមិនប្រើពាក្យ«រម្លូតកូន»ក្នុងន័យថាធ្វើឲ្យទារកដែលកំពុងលូតលាស់ក្នុងផ្ទៃរលូតចេញនោះទេ។ ប៉ុន្ដែ ខគម្ពីរជាច្រើនប្រាប់អំពីទស្សនៈរបស់ព្រះស្ដីអំពីជីវិតមនុស្ស រួមទាំងទារកដែលមិនទាន់កើតមកផង។
ជីវិតជាអំណោយពីព្រះ។ (លោកុប្បត្តិ ៩:៦; ទំនុកតម្កើង ៣៦:៩) លោកចាត់ទុកជីវិតទាំងអស់ថាមានតម្លៃ រួមទាំងជីវិតទារកនៅក្នុងផ្ទៃផងដែរ។ ដូច្នេះ បើអ្នកណាម្នាក់សម្លាប់ទារកក្នុងផ្ទៃដោយចេតនា នោះចាត់ទុកថាជាឃាតករ។
ព្រះបានឲ្យច្បាប់ដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖«បើអ្នកណាឈ្លោះគ្នា ហើយប៉ះទង្គិចលើស្ដ្រីមានផ្ទៃពោះឲ្យរលូតកូន តែគ្មានគ្រោះថ្នាក់ទេ នោះត្រូវធ្វើទោសជាមិនខាន តាមបន្ទុកដែលប្ដីរបស់នាងផ្ទុកលើអ្នកនោះ ហើយត្រូវសងគេតាមដែលចៅក្រមកាត់សំរេចឲ្យ ប៉ុន្ដែបើមានគ្រោះថ្នាក់ នោះត្រូវសងជីវិតឲ្យធួននឹងជីវិត»។—និក្ខមនំ ២១:២២, ២៣ a
តើមនុស្សចាប់ផ្ដើមមានជីវិតនៅពេលណា?
ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលទារកចាប់ផ្ដើមបង្កកំណើតក្នុងផ្ទៃម្ដាយ ព្រះចាត់ទុកទារកនោះស្មើនឹងជីវិតមនុស្សម្នាក់។ ក្នុងគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ រៀបរាប់ម្ដងហើយម្ដងទៀតអំពីទារកក្នុងផ្ទៃ ថាជាមនុស្សម្នាក់។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះៗដែលបញ្ជាក់ថា ព្រះចាត់ទុកជីវិតរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ និងជីវិតរបស់មនុស្សដែលកើតមករួចហើយថាដូចគ្នា។
ក្រោមការដឹកនាំពីព្រះ ស្ដេចដាវីឌបាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖«ព្រះនេត្រទ្រង់បានឃើញធាតុនៃទូលបង្គំ ក្នុងកាលដែលមិនទាន់មានរូបរាងនៅឡើយ»។ (ទំនុកតម្កើង ១៣៩:១៦) ព្រះបានចាត់ទុកដាវីឌជាបុគ្គលម្នាក់មុនគាត់កើតមក។
បន្ថែមទៅទៀត ព្រះមានគោលបំណងពិសេសមួយរួចជាស្រេច សម្រាប់យេរេមាជាអ្នកប្រកាសទំនាយ មុនដែលគាត់កើតមកទៅទៀត។ ព្រះបានមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖«មុនដែលអញបានជបបង្កើតឯងនៅក្នុងពោះម្ដាយ នោះអញស្គាល់ឯងហើយ កាលមុនដែលឯងសំរាលចេញពីផ្ទៃមក នោះអញបានញែកឯងជាបរិសុទ្ធផង ក៏បានតាំងឯងឡើងជាហោរា ដល់អស់ទាំងសាសន៍»។—យេរេមា ១:៥
លូកាជាអ្នកសរសេរគម្ពីរនិងជាគ្រូពេទ្យ បានប្រើពាក្យភាសាក្រិចដូចគ្នា ពេលរៀបរាប់អំពីទារកក្នុងផ្ទៃ និងទារកទើបនឹងកើត។—លូកា ១:៤១; ២:១២, ១៦
តើព្រះនឹងអភ័យទោសឲ្យអ្នកដែលធ្លាប់រម្លូតកូនឬទេ?
អស់អ្នកដែលធ្លាប់រម្លូតកូន អាចទទួលការអភ័យទោសពីព្រះបាន។ បើឥឡូវពួកគេព្រមទទួលយកទស្សនៈរបស់ព្រះស្ដីអំពីជីវិត ហើយពួកគេមិនចាំបាច់បន្ទោសខ្លួនហួសហេតុពេកទេ។ គម្ពីរចែងថា៖«ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ទ្រង់បានដកយកអស់ទាំងការល្មើសនៃយើង ឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីយើងយ៉ាងនោះដែរ»។ b (ទំនុកតម្កើង ១០៣:៨-១២) ព្រះយេហូវ៉ានឹងអភ័យទោសឲ្យអស់អ្នកដែលប្រែចិត្ដដោយស្មោះពីអំពើខុសឆ្គងដែលពួកគេធ្លាប់ធ្វើពីមុន រួមទាំងការរម្លូតកូនផងដែរ។—ទំនុកតម្កើង ៨៦:៥
តើការរម្លូតកូនជាការខុសឬទេ បើជីវិតម្ដាយឬទារកកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់?
ដោយគិតអំពីអ្វីដែលគម្ពីរចែងអំពីជីវិតទារកក្នុងផ្ទៃ បុគ្គលម្នាក់នឹងមិនត្រូវដោះសាអំពីការរម្លូតកូន ព្រោះតែបញ្ហាសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរដែលអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតម្ដាយឬកូនឡើយ។
ចុះយ៉ាងណាបើពេលសម្រាលកូន មានស្ថានភាពដ៏កម្រមួយកើតឡើង គឺមានករណីបន្ទាន់ដែលតម្រូវឲ្យជ្រើសរើសសង្គ្រោះជីវិតម្ដាយឬជីវិតទារក? ក្នុងករណីបែបនេះ អស់អ្នកដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្ដផ្ទាល់ខ្លួនថាត្រូវសង្គ្រោះជីវិតមួយណា។
a សេចក្ដីបកប្រែខ្លះរៀបរាប់អំពីច្បាប់នេះដែលបានត្រូវឲ្យដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ឲ្យឃើញដូចជាអ្វីដែលសំខាន់ គឺទាក់ទងនឹងគ្រោះថ្នាក់ដល់ម្ដាយ មិនមែនដល់ទារកក្នុងផ្ទៃទេ។ ប៉ុន្ដែ ពាក្យភាសាហេប្រឺសំដៅទៅលើគ្រោះថ្នាក់មិនថាជាម្ដាយឬជាកូនទេ។
b យេហូវ៉ាគឺជានាមរបស់ព្រះ ដូចដែលបានត្រូវបង្ហាញក្នុងគម្ពីរ។—ទំនុកតម្កើង ៨៣:១៨
