“မိဘကို ရိုသေပါ” ဆိုတဲ့ ပညတ်ကို ကျမ်းစာမှာ မကြာခဏ တွေ့ရတယ်။ (ထွက်မြောက်ရာ ၂၀:၁၂။ တရားဟောရာ ၅:၁၆။ မဿဲ ၁၅:၄။ ဧဖက် ၆:​၂၊ ၃) မိဘကို ရိုသေကြောင်း တင်ပြနိုင်တဲ့နည်း လေးနည်းကို ဖော်ပြသွားပါမယ်။

1.  ၁။ မိဘကို တန်ဖိုးထားလေးမြတ်ပါ။ မိဘနှစ်ပါး လုပ်ပေးသမျှကို ကျေးဇူးတင်တတ်သူဟာ သူတို့ကို ရိုသေသူဖြစ်တယ်။ မိဘတွေ ဆုံးမသွန်သင်တာကို တန်ဖိုးထားရင် သူတို့ကို ကျေးဇူးတင်လေးမြတ်ရာ ရောက်တယ်။ (ပညာအလိမ္မာ ၇:​၁၊ ၂။ ၂၃:၂၆) မိဘနှစ်ပါးကို “ဂုဏ်ကျက်သရေ” ရှိသူတွေအဖြစ် ယူမှတ်ပြီး ဂုဏ်ယူဖို့ ကျမ်းစာက အားပေးတိုက်တွန်းထားတယ်။​—ပညာအလိမ္မာ ၁၇:၆။

2.  ၂။ မိဘရဲ့ အခွင့်အာဏာကို အသိအမှတ်ပြုပါ။ ဘုရားက မိဘနှစ်ပါးကို အခွင့်အာဏာ ပေးထားတဲ့အတွက် အထူးသဖြင့် ငယ်ရွယ်ချိန်မှာ သူတို့စကားကို နားထောင်ရင် မိဘကိုရိုသေရာ ရောက်တယ်။ “သားသမီးတို့၊ မိဘစကားကို အရာရာမှာ နာခံကြပါ။ အဲဒီလိုနာခံတာကို သခင် နှစ်သက်တယ်” လို့ ကောလောသဲ ၃:၂၀ မှာ လူငယ်တွေကို ဆုံးမထားတယ်။ ယေရှုဟာ လူငယ်ဘဝတုန်းက “မိဘစကားကို” စိတ်လိုကိုယ်လျောက် ‘နာခံခဲ့တယ်။’​—လုကာ ၂:၅၁။

3.  ၃။ မိဘကို ရိုရိုသေသေ ဆက်ဆံပါ။ (ဝတ်ပြုရာ ၁၉:၃။ ဟီဘရူး ၁၂:၉) ကိုယ်ပြောတဲ့ စကားလုံးတွေသာမက ပြောဆိုတဲ့လေသံနဲ့လည်း ရိုသေမှု ပြနိုင်တယ်။ မိဘတချို့က တစ်ခါတလေ ရိုသေစရာမကောင်းပေမဲ့ သားသမီးတွေက သူတို့ကို မခန့်လေးစား မလုပ်သင့်ဘူး။ သူတို့ကို ရိုရိုသေသေ ပြောဆိုဆက်ဆံရမယ်။ (ပညာအလိမ္မာ ၃၀:၁၇) အဖေကိုဖြစ်စေ၊ အမေကိုဖြစ်စေ ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း ပြောဆိုခြင်းဟာ ကြီးလေးတဲ့အပြစ် ဖြစ်တယ်လို့ ကျမ်းစာက ဆိုတယ်။​—မဿဲ ၁၅:၄။

4.  ၄။ မိဘကို ထောက်ပံ့ပါ။ မိဘတွေ အသက်ကြီးလာတဲ့အခါ အကူအညီ လိုလိမ့်မယ်။ အဲဒီအခါ သူတို့လိုအပ်ရာတွေကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြည့်ဆည်းပေးပြီး ရိုသေမှု ပြရမယ်။ (၁ တိမောသေ ၅:​၄၊ ၈) ယေရှုဟာ အသက်ထွက်ခါနီးမှာ မိခင်ရဲ့ရှေ့ရေးအတွက် စီစဉ်ပေးခဲ့တယ်။​—ယောဟန် ၁၉:​၂၅-၂၇။

 အမှား– မိဘကိုရိုသေတဲ့သူဟာ ဘိုးဘေးကိုးကွယ်မှုနဲ့ဆိုင်တဲ့ ထုံးစံတွေမှာ ပါဝင်ရမယ်။

 အမှန်– “ယေဟောဝါ ဘုရားကို ကိုးကွယ်ရမယ်။ ကိုယ်တော်တစ်ပါးတည်းကိုပဲ ဝတ်ပြုရမယ်” လို့ ကျမ်းစာမှာ ပြောထားတယ်။ (လုကာ ၄:၈) ဘိုးဘေးကိုးကွယ်တဲ့သူကို ဘုရားသခင် နှစ်သက်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အဲဒီအပြင် ကျမ်းစာက “သေလွန်သူကတော့ ဘာမှမသိဘူး” လို့ သွန်သင်တယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ကို ဝတ်ပြုကိုးကွယ်တာကို ဘိုးဘေးတွေ မသိသလို အသက်ရှင်နေသူတွေကို သူတို့ မကူညီနိုင်၊ အန္တရာယ်လည်း မပေးနိုင်ကြဘူး။​—ဒေသနာ ၉:​၅၊ ၁၀။ ဟေရှာယ ၈:၁၉။