İçeriğe geç

GENÇLER SORUYOR

Eşcinsellik Yanlış mı?

Eşcinsellik Yanlış mı?

 “Büyürken mücadele ettiğim en büyük zorluklardan biri, kendi cinsimden olan kişilere duyduğum ilgiydi. Bunun geçici bir dönem olduğunu düşünmüştüm, fakat bu duygular beni hâlâ rahatsız ediyor” (David, 23).

 İsa’nın bir takipçisi olan David Tanrı’yı memnun etmek istiyor. Kendi cinsinden olan kişilere ilgi duyarken, Tanrı’yı memnun etmesi mümkün mü? Tanrı eşcinsellik hakkında gerçekten ne düşünüyor?

 Kutsal Kitap ne diyor?

 Eşcinsellikle ilgili görüşler kültürden kültüre ve dönemden döneme değişiklik gösterebilir. Fakat İsa’nın takipçileri popüler görüşlere göre hareket etmez ve ‘her öğreti rüzgârıyla oraya buraya sürüklenmezler’ (Efesoslular 4:14). Aksine hayatın her alanında olduğu gibi eşcinsellikle ilgili görüşleri de Kutsal Kitaptaki standartlara dayanır.

 Kutsal Kitabın eşcinsel davranışlarla ilgili standartları açıktır. Tanrı’nın Sözü şöyle der:

  •  “Kadınla yatar gibi erkekle yatmayacaksın” (Levioğulları 18:22).

  •  “Tanrı, yüreklerindeki arzulara göre ... onları utanç verici cinsel tutkulara terk etti. Onların kadınları, kendileri için doğal olan ilişkiyi bırakıp doğaya aykırı olanı seçtiler” (Romalılar 1:24, 26).

  •  “Aldanmayın. Ne cinsel ahlaksızlık yapanlar, ne putperestler, ne zina yapanlar, ne sapık amaçla kullanılan erkekler, ne oğlancılar, ne hırsızlar, ne açgözlüler, ne içkiciler, ne küfürbazlar, ne de gaspçılar; hiçbirinin Tanrı’nın krallığında mirası olmayacak” (1. Korintoslular 6:9, 10).

 Aslında bir kişi, ister kendi cinsine ister karşı cinse yönelik cinsel arzular beslesin Tanrı’nın standartları herkes için geçerlidir. Tanrı’yı memnun etmeyen davranışlarda bulunmaya yöneltecek dürtüler söz konusu olduğunda herkes özdenetim göstermelidir (Koloseliler 3:5).

 Bu ne anlama gelir?

 Bu, Kutsal Kitabın eşcinsellere karşı nefreti desteklediği anlamına mı gelir?

 Hayır. Aslında Kutsal Kitap kimseye karşı nefreti desteklemez. Aksine, yaşam tarzlarına bakmadan, “herkesle barışık olmak” için çaba harcamamızı söyler (İbraniler 12:14). Bu nedenle eşcinsellere sataşmak, zarar vermek ya da herhangi bir kötü davranışta bulunmak yanlıştır.

 Bu, İsa’nın takipçilerinin aynı cinsten kişilerin evlenmesine izin veren kanunlara karşı çıkması gerektiği anlamına mı gelir?

 Kutsal Kitap, Tanrı’nın evlilikle ilgili standardının bir erkek ve bir kadının birlikteliğini gerektirdiğini gösterir (Matta 19:4-6). Bununla birlikte, aynı cinsten kişilerin evlenmesine izin veren kanunlarla ilgili tartışmalar, ahlaki bir mesele olmaktan çok siyasi bir meseledir. Kutsal Kitap İsa’nın takipçilerine siyaset konusunda tarafsız olmalarını söyler (Yuhanna 18:36). Bu nedenle onlar aynı cinsten kişilerin evlenmeleri ya da eşcinsel davranışlar konusundaki hükümet kanunlarını ne savunurlar ne de bunlara karşı çıkarlar.

 Acaba?

 Acaba eşcinsel biri değişebilir mi?

 Evet değişebilir. Aslında birinci yüzyılda bazıları bunu yaptı. Kutsal Kitap eşcinsellerin Tanrı’nın Krallığını miras almayacağını belirttikten sonra şöyle der: “Gerçi bazılarınız böyleydiniz” (1. Korintoslular 6:11).

 Bu, eşcinselliği bırakan kişilerin artık önceki yaşam biçimlerine yönelik hiçbir eğilim hissetmeyecekleri anlamına gelmez. Kutsal Kitap şöyle der: “Tam bilgi yoluyla sürekli yenilenen ... yeni kişiliği giyin” (Koloseliler 3:10). Değişim devam eden bir süreçtir.

 Peki ya Tanrı’nın standartlarına uymak isteyen birinin hâlâ eşcinsel dürtüleri varsa?

 Her dürtüde olduğu gibi, kişi bu dürtüleri bastırmak ya da bunlara göre davranmak arasında seçim yapabilir. Nasıl? Kutsal Kitap şöyle der: “Ruhun gösterdiği yolda yürüyün, böylece günahkâr bedenin isteklerini asla yapmazsınız” (Galatyalılar 5:16).

 Dikkat edersek, ayette kişinin hiçbir bedensel istek duymayacağı söylenmiyor. Bunun yerine, kişinin Kutsal Kitap incelemesi ve duanın yer aldığı iyi bir ruhi programla kendini donattığında, bu arzulara direnmek için gerekli gücü bulacağı belirtiliyor.

 Makalenin başında sözü edilen David, özellikle İsa’nın takipçisi olan anne babasına yaşadığı mücadeleyi anlattıktan sonra bunun doğruluğunu gördü. O şöyle diyor: “Bu omuzlarımda taşıdığım çok ağır bir yüktü ve eğer anne babama daha önce içimi dökmüş olsaydım büyük ihtimalle gençlik yıllarımdan daha çok zevk alacaktım.”

 Sonuç olarak Yehova’nın standartlarına uyduğumuzda daha mutlu oluruz. Şundan emin olabiliriz: “Yehova’nın buyrukları doğrudur, yüreği sevindirir ... Onlara uymanın yararı büyüktür” (Mezmur 19:8, 11).