GECE geç bir saatte sokakta yürüdüğünüzü hayal edin. Aniden birinin sizi takip ettiğini fark ediyorsunuz. Siz durunca arkanızdaki ayak sesleri de duruyor. Siz hızlanınca peşinizdeki kişi de hızlanıyor. Koşmaya başlıyorsunuz ve yakınlardaki bir arkadaşınızın evine gidiyorsunuz. Arkadaşınız kapıyı açıp sizi içeri aldığında rahat bir nefes alıyorsunuz.

Hiç böyle bir şey yaşamamış olabilirsiniz. Ama hayatınızda sizi kaygılandıran başka şeyler olabilir. Örneğin yenmeye çalıştığınız ama tekrar tekrar yenik düştüğünüz bir zayıflığınız mı var? Uzun süredir iş bulmaya çalışıyor ama tüm çabalarınıza rağmen bulamıyor musunuz? Yaşınızın ilerlemesi ve karşılaşabileceğiniz sağlık sorunları nedeniyle kaygı mı çekiyorsunuz? Ya da sizi endişelendiren başka bir şey mi var?

Yaşadığınız sorun ne olursa olsun, kaygılarınızı paylaşabileceğiniz ve ihtiyaç duyduğunuzda size yardım edecek bir dostunuzun olması sizi mutlu etmez mi? Peki böyle bir dostunuz var mı? Evet, var! Yehova tıpkı İbrahim’in dostu olduğu gibi bizim de dostumuzdur. İşaya 41:8-13 bu gerçeği çok güzel açıklar. 10 ve 13. ayetlerde Yehova kullarına şöyle seslenir: “Korkma, çünkü Ben seninle beraberim. Etrafına bakınıp durma, çünkü Ben senin Tanrınım. Sana güç vereceğim. Sana yardım edeceğim. Doğruluk getiren sağ elimle seni sımsıkı tutacağım. . . . . Çünkü ‘Korkma, sana yardım edeceğim’ diyen Ben, Tanrın Yehova, sağ elini sımsıkı tutuyorum.”

Bu sözler sizi rahatlatmıyor mu? Kendinizi Yehova’nın çizdiği bu tabloda görmeye çalışın. Yehova ile el ele yürümek çok güzel bir düşünce olsa da bu ayetlerde çizilen resim bu değildir. Eğer el ele yürüyor olsaydınız O’nun sağ eli sizin sol elinizi tutuyor olurdu. Oysa Yehova ‘doğruluk getiren sağ elini’ uzatıp sizin ‘sağ elinizi’ sımsıkı tutuyor ve sanki hayatınızdaki sıkıntılı bir durumdan sizi çekip çıkarıyor. Bir yandan da “Korkma, sana yardım edeceğim” diyerek sizi yüreklendiriyor.

Yehova’yı sıkıntılarla karşılaştığınızda yardımınıza koşacak sevgi dolu bir Dost ve Baba olarak görüyor musunuz? O sizinle ilgileniyor, iyiliğinizi düşünüyor ve size yardım etmek istiyor. Sıkıntılarla karşılaştığınızda kendinizi güvende hissetmenizi istiyor çünkü sizi çok seviyor. O gerçekten de “sıkıntı zamanında her an yardıma hazırdır” (Mezm. 46:1).

Bazıları geçmişteki hataları nedeniyle sürekli suçluluk duyuyor ve Tanrı’nın kendilerini affedip  affetmediğinden emin olamıyor. Eğer siz de böyle duygular yaşıyorsanız imanlı bir adam olan Eyüp’ü düşünün. O ‘gençliğindeki suçlardan’ söz etmişti (Eyüp 13:26). Davut da böyle duygulara yabancı değildi. O Yehova’ya şöyle yakardı: “Ne olur anma gençlik günahlarımı, isyanlarımı” (Mezm. 25:7). Kusurlu olduğumuzdan şu sözler hepimiz için geçerlidir: “Hepsi günah işledi ve hiç kimse Tanrı’nın yüceliğini yansıtamadı” (Rom. 3:23).

İşaya 41. bölümdeki sözler aslında İsrailoğullarına söylenmişti. Bu halkın günahları öyle bir boyuta vardı ki Yehova onları Babil’e sürgüne göndererek cezalandırmaya karar verdi (İşa. 39:6, 7). Fakat Tanrı bir yandan böyle bir hüküm verirken bir yandan da tövbe edip Kendisine dönenleri kurtarmayı planlıyordu (İşa. 41:8, 9; 49:8). Yehova bugün de içtenlikle Kendisini memnun etmeye çalışanlara böyle bir sevgi ve merhamet gösterir (Mezm. 51:1).

Örneğin Takuya * biraderin yaşadıklarına bakalım. O pornografik görüntülere bakma ve mastürbasyon alışkanlığıyla mücadele ediyor fakat bunlara tekrar tekrar yenik düşüyordu. Şöyle anlatıyor: “Kendimi tamamen değersiz hissediyordum. Fakat ne zaman af dilemek için Yehova’ya yakarsam beni içinde bulunduğum durumdan çekip çıkarıyordu.” Yehova bunu nasıl yaptı? Takuya’nın cemaatindeki ihtiyarlar ona, ne zaman alışkanlıklarına yenik düşse kendilerini aramasını söylediler. Takuya şöyle diyor: “Onları aramak hiç kolay olmuyordu, ama ne zaman arasam güç buluyordum.” Sonra ihtiyarlar çevre gözetmeninin Takuya’ya çobanlık ziyaretinde bulunması için düzenleme yaptı. Çevre gözetmeni ona şöyle dedi: “Burada olmam bir tesadüf değil. İhtiyarlar istediği için buradayım. Onlar bu çobanlık ziyareti için seni seçti.” Takuya şunları söylüyor: “Günah işlememe rağmen Yehova ihtiyarlar aracılığıyla bana yardım eli uzatıyordu.” O, kötü alışkanlıklarını yendi ve ruhen ilerleyerek öncülüğe başladı. Şimdi de Beytel’de hizmet ediyor. Tanrı tıpkı bu birader gibi sizi de içinde bulunduğunuz durumdan çekip çıkaracaktır.

Birçok kişi işsizlik nedeniyle kaygı çekiyor. Bazıları işini kaybediyor ve yeni bir iş bulmakta zorlanıyor. Yaptığınız her iş başvurusu reddedilseydi neler hissederdiniz bir düşünün. Böyle bir durumda bazı kişiler özsaygısını kaybediyor. Peki Yehova bu konuda size nasıl yardım edebilir? Hemen tam aradığınız gibi bir iş bulmanızı sağlamayabilir. Fakat Kral Davut’un şu sözlerini hatırlamanızı sağlayarak size destek olabilir: “Bir zamanlar gençtim, şimdi yaşlandım, fakat doğru kişinin terk edildiğini, çocuklarının ekmek dilendiğini görmedim” (Mezm. 37:25). Evet, Yehova size çok değer verir ve O’na hizmet etmeyi sürdürebilmeniz için ‘doğruluk getiren sağ eliyle’ ihtiyaçlarınızı karşılamanıza yardım eder.

 Kolombiya’da yaşayan Sara Yehova’nın kurtarma gücünü birebir gördü. Onun işi oldukça yorucuydu ama iyi bir maaşı vardı ve tanınmış, saygın bir şirkette çalışıyordu. Fakat Yehova için daha fazlasını yapmak istiyordu. Bu yüzden işinden ayrıldı ve öncülüğe başladı. Ancak yarım günlük uygun bir iş bulması kolay olmadı. Dondurma satmak için küçük bir dükkân açtı ama iş yürümedi ve dükkânı kapatmak zorunda kaldı. Sara “Bu şekilde üç uzun yıl geçti ama Yehova’nın yardımıyla ayakta kalabildim” diyor. O istekleriyle ihtiyaçlarını ayırt etmeyi ve yarın için kaygı çekmemeyi öğrendi (Mat. 6:33, 34). Sonunda eski patronu onu aradı ve önceki işini teklif etti. Sara yalnızca yarım günlük ve ruhi faaliyetlerine engel olmayacak bir işi kabul edebileceğini söyledi. Şimdi eskisi kadar para kazanmasa da öncülüğe devam edebiliyor. O “Yehova’nın sevgiyle elimden tuttuğunu hissettim” diyor.

Başka bir endişe kaynağı da yaşlanmaktır. Emeklilik yaşına gelen birçok kişi, kalan ömürlerinde rahat etmelerine yetecek kadar paraları olup olmayacağını merak ediyor. Ayrıca yaşları ilerledikçe karşılaşabilecekleri sağlık sorunları nedeniyle de kaygı çekiyorlar. Muhtemelen Davut’un kaleme aldığı şu sözler, böyle kaygılarla mücadele eden kişiler için çok anlamlıdır: “Yaşlılığımda beni reddetme, dermanım tükendiğinde beni terk etme” (Mezm. 71:9, 18).

Peki yaşı ilerlemiş kişiler kendilerini nasıl güvende hissedebilir? Tanrı’nın ihtiyaçlarını karşılayacağına güvenmeli, O’na olan imanlarını güçlendirmeye devam etmeliler. Tabii geçmişte maddi açıdan rahat bir yaşam sürdülerse, yaşamlarını basitleştirmeleri ve daha az şeyle mutlu olmayı öğrenmeleri gerekebilir. Onlar “besili sığır” kadar ‘sebze yemeğinin’ de güzel hatta daha sağlıklı olduğunu fark edebilir! (Özd. 15:17). Yaşamdaki amacınız Yehova’yı memnun etmek olursa, O ilerki yaşlarınızda da ihtiyaçlarınızı mutlaka karşılayacaktır.

Örneğin 65 yıldan fazla süredir Yehova’ya tamgün hizmet eden José ve Rose’un yaşadıklarını düşünün. Onlar yıllar içinde birçok zorlukla mücadele ettiler. Bir dönem gece gündüz Rose’un babasına bakmaları gerekti. Bunun yanı sıra José kanser ameliyatı oldu ve kemoterapi gördü. Yehova bu imanlı çifte sağ elini uzattı mı? Evet. Peki nasıl? Cemaatlerindeki Tony ve Wendy isimli çift aracılığıyla. Onların kira talep etmeden öncülere vermek istedikleri bir daireleri vardı. Tony yıllar önce, okuduğu lisenin penceresinden José ve Rose’un düzenli olarak hizmete çıktıklarını görürdü. Tony onlara hayran kaldı ve gösterdikleri gayret onu derinden etkiledi. Bu çift bütün hayatını Yehova’nın hizmetinde kullandığı için Tony ve Wendy daireyi onlara vermek istedi. Onlar 15 yıldır José ve Rose’a destek oluyorlar. Şu anda 80’lerinin ortasında olan bu yaşlı çift Tony ve Wendy’nin yardımını Yehova’dan bir hediye olarak görüyor.

Tanrı ‘doğruluk getiren sağ elini’ size de uzatıyor. Size “Korkma, sana yardım edeceğim” diyor. Siz de elinizi uzatarak O’na karşılık verecek misiniz?