1. Ποια είναι η ύψιστη μορφή αγάπης, και γιατί; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

Η ΑΓΑΠΗ που βασίζεται σε δίκαιες αρχές είναι δώρο από τον Ιεχωβά. Εκείνος είναι η Πηγή της. (1 Ιωάν. 4:7) Αυτή είναι η ύψιστη μορφή αγάπης. Αν και μπορεί να περιλαμβάνει στοργή και θέρμη, χαρακτηρίζεται πρωτίστως από ανιδιοτελείς πράξεις προς όφελος των άλλων. Σύμφωνα με κάποιο λεξικό, η λέξη ἀγάπη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου αναφέρεται σε αγάπη που «μπορεί να αναγνωριστεί μόνο από τις πράξεις τις οποίες υποκινεί». Όταν δίνουμε ή λαβαίνουμε ανιδιοτελή αγάπη, η ζωή μας εμπλουτίζεται και γεμίζει με χαρά και νόημα.

2, 3. Πώς έχει δείξει ο Ιεχωβά ανιδιοτελή αγάπη για τους ανθρώπους;

² Ο Ιεχωβά έδειξε αγάπη για τους ανθρώπους ακόμα και προτού δημιουργήσει τον Αδάμ και την Εύα. Έφτιαξε τη γη ώστε να είναι αιώνια κατοικία του ανθρώπου, στην οποία δεν θα επιβίωνε απλώς αλλά θα απολάμβανε πλήρως τη ζωή. Ο Ιεχωβά το έκανε αυτό αποκλειστικά για δικό μας όφελος. Ο ίδιος δεν είχε να κερδίσει κάτι. Εκδήλωσε επίσης ανιδιοτελή αγάπη όταν ευλόγησε τα επίγεια παιδιά του με την προοπτική να ζουν για πάντα στον Παράδεισο που τους είχε ετοιμάσει.

³ Μετά τον στασιασμό του Αδάμ και της Εύας, ο Ιεχωβά προέβη στη  μεγαλύτερη εκδήλωση της ανιδιοτελούς αγάπης του. Διευθέτησε να απολυτρώσει τους μελλοντικούς απογόνους εκείνων των δύο στασιαστών, με τη βεβαιότητα ότι κάποιοι από αυτούς θα ανταποκρίνονταν στην αγάπη του. (Γέν. 3:15· 1 Ιωάν. 4:10) Ουσιαστικά, από τη στιγμή που ο Ιεχωβά υποσχέθηκε έναν μελλοντικό Σωτήρα, θεωρούσε ότι αυτή η θυσία είχε ήδη προσφερθεί. Έπειτα, περίπου 4.000 χρόνια αργότερα, ο Ιεχωβά με μεγάλο προσωπικό κόστος θυσίασε τον μονογενή του Γιο για τον κόσμο της ανθρωπότητας. (Ιωάν. 3:16) Πόσο ευγνώμονες είμαστε για την ανιδιοτελή αγάπη του Ιεχωβά!

4. Πώς φαίνεται ότι οι ατελείς άνθρωποι είναι ικανοί να δείχνουν ανιδιοτελή αγάπη;

⁴ Εμείς είμαστε ικανοί να δείχνουμε ανιδιοτελή αγάπη επειδή ο Θεός μάς δημιούργησε κατά την εικόνα του. Εξαιτίας της κληρονομημένης αμαρτίας, είναι δύσκολο να εκδηλώνουμε αγάπη, αλλά δεν έχουμε χάσει την ικανότητά μας να το κάνουμε αυτό. Ο Άβελ έδειξε αγάπη για τον Θεό προσφέροντας ανιδιοτελώς το καλύτερο από ό,τι είχε. (Γέν. 4:3, 4) Ο Νώε εκδήλωσε ανιδιοτελή αγάπη για τους συνανθρώπους του κηρύττοντας το άγγελμα του Θεού επί δεκαετίες, παρότι δεν έβλεπε καμιά ανταπόκριση. (2 Πέτρ. 2:5) Ο Αβραάμ έβαλε την αγάπη του για τον Θεό πάνω από τα δικά του αισθήματα όταν του δόθηκε η εντολή να προσφέρει τον γιο του τον Ισαάκ. (Ιακ. 2:21) Όπως εκείνοι οι πιστοί άντρες, έτσι και εμείς θέλουμε να δείχνουμε αγάπη παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.

5. Με ποιους τρόπους μπορούμε να δείχνουμε γνήσια αγάπη;

⁵ Η Αγία Γραφή εξηγεί ότι η γνήσια αγάπη εκδηλώνεται, «όχι με λόγια ούτε με τη γλώσσα, αλλά με έργα και αλήθεια». (1 Ιωάν. 3:18) Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να εκφράζουμε την αγάπη μας με λόγια; Κάθε άλλο! (1 Θεσ. 4:18) Σημαίνει ότι η αγάπη μας δεν πρέπει να περιορίζεται σε λόγια, ιδίως όταν οι καταστάσεις απαιτούν έργα. Για παράδειγμα, όταν ένας συγχριστιανός μας δεν έχει τα αναγκαία της ζωής, χρειάζεται κάτι περισσότερο από τις ευχές μας. (Ιακ. 2:15, 16) Παρόμοια, η αγάπη για τον Ιεχωβά και για τον πλησίον μας μάς υποκινεί, όχι μόνο να ζητάμε από τον Θεό «να στείλει εργάτες στο θερισμό», αλλά να συμμετέχουμε και εμείς πλήρως στο έργο κηρύγματος.​—Ματθ. 9:38.

6, 7. (α) Τι είναι η “ανυπόκριτη αγάπη”; (β) Ποια είναι μερικά παραδείγματα κίβδηλης αγάπης;

⁶ Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε ότι πρέπει να αγαπάμε «με έργα και αλήθεια». Επομένως, η αγάπη μας πρέπει να είναι «ανυπόκριτη». (Ρωμ. 12:9· 2 Κορ. 6:6) Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να δείχνουμε γνήσια αγάπη ενώ παράλληλα παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε, σαν να φοράμε μάσκα. Άλλωστε, μήπως υπάρχει και υποκριτική αγάπη; Στην πραγματικότητα όχι. Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν καν αγάπη, αλλά μια άχρηστη απομίμηση.

⁷ Σκεφτείτε μερικά παραδείγματα κίβδηλης αγάπης. Στον κήπο της Εδέμ, ο Σατανάς προσποιήθηκε ότι νοιαζόταν για το καλό της Εύας, ενώ στην πραγματικότητα οι ενέργειές του ήταν ιδιοτελείς και υποκριτικές. (Γέν. 3:4, 5) Την εποχή του Δαβίδ, οι πράξεις του Αχιτόφελ έδειξαν ότι η φιλία του με τον βασιλιά ήταν απάτη. Ο Αχιτόφελ έγινε προδότης όταν διαισθάνθηκε ότι αυτό θα ήταν προς όφελός του. (2 Σαμ. 15:31) Παρόμοια και σήμερα, οι αποστάτες και άλλοι που δημιουργούν διαιρέσεις στην εκκλησία χρησιμοποιούν «μελιστάλακτα λόγια και φιλοφρονήσεις» για να φανούν στοργικοί, αλλά το πραγματικό τους κίνητρο είναι ιδιοτελές.​—Ρωμ. 16:17, 18.

8. Τι πρέπει να αναρωτηθούμε;

⁸ Η υποκριτική αγάπη είναι ιδιαίτερα επαίσχυντη γιατί αποτελεί πλαστογραφία της αυτοθυσιαστικής αγάπης, που είναι θεϊκή ιδιότητα. Αυτού του είδους η υποκρισία μπορεί να ξεγελάσει τους ανθρώπους, αλλά όχι και τον Ιεχωβά. Ο Ιησούς είπε ότι όσοι ενεργούν σαν τους υποκριτές θα τιμωρηθούν «με τη μεγαλύτερη  αυστηρότητα». (Ματθ. 24:51) Βέβαια, οι υπηρέτες του Ιεχωβά δεν θα ήθελαν ποτέ να εκδηλώσουν υποκριτική αγάπη. Ωστόσο, είναι καλό να αναρωτηθούμε: “Είναι η αγάπη μου πάντοτε γνήσια, αμόλυντη από ιδιοτέλεια ή απάτη;” Ας εξετάσουμε εννιά τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αγωνιζόμαστε να δείχνουμε “ανυπόκριτη αγάπη”.

9. Τι μας υποκινεί να κάνουμε η γνήσια αγάπη;

⁹ Να υπηρετείτε μετά χαράς στην αφάνεια. Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να εκδηλώνουμε έμπρακτα αγάπη για τους αδελφούς μας «στα κρυφά», δηλαδή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, όταν είναι δυνατόν. (Διαβάστε Ματθαίος 6:1-4) Ο Ανανίας και η Σαπφείρα δεν ενήργησαν έτσι. Καθώς δεν τους αρκούσε να κάνουν τη δωρεά τους χωρίς να το διαφημίσουν, υπερέβαλαν αναίσχυντα για το ποσό που πρόσφεραν, πράγμα που οδήγησε στον αφανισμό τους. (Πράξ. 5:1-10) Αντίθετα, η γνήσια αγάπη μάς υποκινεί να βρίσκουμε χαρά υπηρετώντας τους αδελφούς μας χωρίς να το διατυμπανίζουμε ή να κυνηγάμε την αναγνώριση. Για παράδειγμα, οι αδελφοί που υποστηρίζουν το Κυβερνών Σώμα βοηθώντας στην προετοιμασία της πνευματικής τροφής το κάνουν αυτό ανώνυμα. Δεν στρέφουν την προσοχή στον εαυτό τους ούτε αποκαλύπτουν την ύλη για την οποία έχουν εργαστεί.

10. Πώς μπορούμε να παίρνουμε την πρωτοβουλία στην απόδοση τιμής;

¹⁰ Να παίρνετε την πρωτοβουλία στην απόδοση τιμής. (Διαβάστε Ρωμαίους 12:10) Ο Ιησούς έθεσε το υπόδειγμα στην απόδοση τιμής εκτελώντας την ταπεινότερη εργασία. (Ιωάν. 13:3-5, 12-15) Ίσως χρειάζεται σκληρή προσπάθεια για να αναπτύξουμε την αναγκαία ταπεινοφροσύνη ώστε να τιμούμε τους άλλους με αυτόν τον τρόπο. Ακόμα και οι απόστολοι, προτού λάβουν το άγιο πνεύμα, δεν μπορούσαν να καταλάβουν πλήρως αυτό που έκανε ο Ιησούς. (Ιωάν. 13:7) Μπορούμε να αποδίδουμε τιμή στους άλλους αν δεν έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας λόγω της μόρφωσής μας, των υλικών μας αποκτημάτων ή των προνομίων μας στην υπηρεσία του Ιεχωβά. (Ρωμ. 12:3) Επίσης, αντί να φθονούμε εκείνους που λαβαίνουν έπαινο, χαιρόμαστε μαζί τους, έστω και αν θεωρούμε ότι δικαιούμαστε εξίσου την τιμή ή κάποια αναγνώριση για αυτό που επιτεύχθηκε.

11. Γιατί πρέπει ο έπαινός μας να είναι ειλικρινής;

¹¹ Να επαινείτε ειλικρινά τους αδελφούς σας. Πρέπει να επαινούμε ο ένας τον άλλον με κάθε ευκαιρία, επειδή οι εκφράσεις επαίνου είναι “καλές για εποικοδόμηση”. (Εφεσ. 4:29) Οφείλουμε όμως να είμαστε ειλικρινείς. Διαφορετικά, μπορεί απλώς να κολακεύουμε τον άλλον ή να αποποιούμαστε την ευθύνη να δώσουμε κάποια αναγκαία συμβουλή. (Παρ. 29:5) Το να επαινούμε κάποιον αλλά μετά να τον κακολογούμε πίσω από την πλάτη του είναι μια μορφή υποκρισίας. Ο απόστολος Παύλος απέφυγε αυτή την παγίδα και έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα γνήσιας αγάπης με τον τρόπο με τον οποίο επαινούσε τους άλλους. Για παράδειγμα, επαίνεσε ειλικρινά τους Χριστιανούς της Κορίνθου αναφορικά με κάποιες πτυχές της διαγωγής τους. (1 Κορ. 11:2) Αλλά τους εξήγησε επίσης καλοσυνάτα και ξεκάθαρα γιατί κάποιες πράξεις τους δεν ήταν αξιέπαινες.​—1 Κορ. 11:20-22.

12. Πώς μπορούμε να δείχνουμε γνήσια αγάπη όταν εκδηλώνουμε φιλοξενία;

¹² Να είστε φιλόξενοι. Ο Ιεχωβά μάς δίνει την εντολή να είμαστε γενναιόδωροι με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. (Διαβάστε 1 Ιωάννη 3:17) Αυτό όμως πρέπει να γίνεται με αγνό κίνητρο, χωρίς το παραμικρό ίχνος ιδιοτέλειας. Ας αναρωτηθούμε: “Μήπως εκδηλώνω φιλοξενία κυρίως σε στενούς φίλους, σε επιφανή άτομα ή σε εκείνους που ίσως μπορούν να κάνουν κάτι για εμένα σε αντάλλαγμα; Ή αναζητώ τρόπους να δείχνω γενναιοδωρία σε αδελφούς και αδελφές που δεν γνωρίζω καλά ή οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να μου το ανταποδώσουν;” (Λουκ. 14:12-14) Ή ας υποθέσουμε  ότι ένας συγχριστιανός μας έχει βρεθεί σε ανάγκη εξαιτίας άσοφων αποφάσεων ή ότι παραλείπει να μας ευχαριστήσει για τη φιλοξενία μας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει να εφαρμόζουμε την εξής συμβουλή: «Να είστε φιλόξενοι ο ένας προς τον άλλον χωρίς να γογγύζετε». (1 Πέτρ. 4:9) Αν ακολουθείτε αυτή τη συμβουλή, θα ανταμειφθείτε με την ευτυχία που προκύπτει όταν κάποιος δίνει με το σωστό κίνητρο.​—Πράξ. 20:35.

13. (α) Πότε μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βοηθάμε τους αδύναμους; (β) Πώς μπορούμε να υποστηρίζουμε έμπρακτα τους αδύναμους;

¹³ Να υποστηρίζετε τους αδύναμους. Η γνησιότητα της αγάπης μας μπορεί να δοκιμαστεί από την εντολή της Γραφής “να υποστηρίζουμε τους αδύναμους, να είμαστε μακρόθυμοι προς όλους”. (1 Θεσ. 5:14) Αν και πολλοί που είναι αδύναμοι γίνονται αργότερα ισχυροί στην πίστη, άλλοι χρειάζονται διαρκώς την υπομονετική μας υποστήριξη. Αυτό ίσως περιλαμβάνει το να συζητάμε μαζί τους εποικοδομητικές Γραφικές σκέψεις, να τους προτείνουμε να συνεργαστούμε στη διακονία ή απλώς να αφιερώνουμε χρόνο για να τους ακούσουμε. Επιπρόσθετα, αντί απλώς να θεωρούμε ότι μια αδελφή ή ένας αδελφός είναι είτε «ισχυρός» είτε «αδύναμος», οφείλουμε να αναγνωρίζουμε ότι όλοι έχουμε δυνατά και αδύνατα σημεία. Ακόμα και ο απόστολος Παύλος παραδεχόταν τις αδυναμίες του. (2 Κορ. 12:9, 10) Συνεπώς, όλοι ωφελούμαστε από την υποστήριξη των συγχριστιανών μας.

14. Τι πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε για να διατηρούμε την ειρήνη με τους αδελφούς μας;

¹⁴ Να κάνετε ειρήνη. Κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να διατηρούμε την ειρήνη με τους αδελφούς μας, ακόμα και όταν πιστεύουμε ότι μας έχουν παρεξηγήσει ή αδικήσει. (Διαβάστε Ρωμαίους 12:17, 18) Μια συγνώμη μπορεί να γιατρέψει τα πληγωμένα αισθήματα, αλλά πρέπει να είναι ειλικρινής. Λόγου χάρη, αντί να πείτε: «Λυπάμαι που νιώθεις έτσι», θα μπορούσατε να παραδεχτείτε το δικό σας μερίδιο ευθύνης λέγοντας: «Συγνώμη που σε πλήγωσα με αυτό που είπα». Η ειρήνη είναι ιδιαίτερα ζωτική στον γάμο. Οι σύζυγοι δεν πρέπει να προσποιούνται ότι αγαπιούνται μπροστά στους άλλους ενώ όταν είναι οι δυο τους πληγώνουν ο ένας τον άλλον κρατώντας μούτρα, εκτοξεύοντας σκληρά λόγια ή ασκώντας σωματική βία.

15. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι η συγχώρησή μας είναι γνήσια;

¹⁵ Να συγχωρείτε ανεπιφύλακτα. Όταν κάποιος μας έχει προσβάλει, τον συγχωρούμε και αποβάλλουμε την πικρία που νιώθουμε. Αν “ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον με αγάπη, προσπαθώντας ένθερμα να τηρούμε την ενότητα του πνεύματος με τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης”, θα μπορούμε να συγχωρούμε ανεπιφύλακτα εκείνους που ίσως δεν έχουν καν αντιληφθεί ότι μας πρόσβαλαν. (Εφεσ. 4:2, 3) Για να είναι γνήσια η συγχώρησή μας, πρέπει να ελέγχουμε τον τρόπο σκέψης μας ώστε να μην “κρατάμε λογαριασμό για το κακό”. (1 Κορ. 13:4, 5) Αν τρέφουμε πικρία ή κρατάμε μνησικακία, υπάρχει ο κίνδυνος να επιφέρουμε μόνιμη βλάβη, όχι μόνο στη σχέση μας με τον αδελφό ή την αδελφή μας, αλλά και με τον Ιεχωβά. (Ματθ. 6:14, 15)  Μπορούμε επίσης να αποδεικνύουμε ότι η συγχώρησή μας είναι ειλικρινής αν προσευχόμαστε για εκείνους που αμαρτάνουν εναντίον μας.​—Λουκ. 6:27, 28.

16. Πώς πρέπει να βλέπουμε τα προνόμια στην υπηρεσία του Ιεχωβά;

¹⁶ Να θυσιάζετε το προσωπικό σας συμφέρον. Όταν λαβαίνουμε προνόμια στην υπηρεσία του Ιεχωβά, πρέπει να τα βλέπουμε ως ευκαιρίες για να δείξουμε τη γνησιότητα της αγάπης μας “επιζητώντας, όχι το δικό μας συμφέρον, αλλά του άλλου”. (1 Κορ. 10:24) Ας δούμε ένα παράδειγμα: Στις συνελεύσεις μας, οι ταξιθέτες λόγω υπηρεσίας μπαίνουν στον χώρο των καθισμάτων πριν από την ώρα που επιτρέπεται η είσοδος στους υπόλοιπους. Αντί να βλέπουν τον διορισμό τους ως ευκαιρία για να πιάσουν τις καλύτερες θέσεις για τον εαυτό τους και την οικογένειά τους, πολλοί από αυτούς τους αδελφούς επιλέγουν να καθίσουν σε λιγότερο προνομιακές θέσεις στο τμήμα που τους έχει ανατεθεί. Θυσιάζοντας το προσωπικό τους συμφέρον με αυτόν τον τρόπο, εκδηλώνουν αγάπη χωρίς το παραμικρό ίχνος ιδιοτέλειας. Πώς μπορείτε εσείς να μιμηθείτε το καλό τους παράδειγμα;

17. Αν κάποιος έχει διαπράξει σοβαρή αμαρτία, τι θα τον υποκινήσει η γνήσια αγάπη να κάνει;

¹⁷ Να ομολογείτε και να εγκαταλείπετε κρυφές αμαρτίες. Μερικοί Χριστιανοί που έχουν διαπράξει σοβαρή αμαρτία προσπαθούν να την καλύψουν για να μην ντροπιαστούν οι ίδιοι ή να μην απογοητεύσουν τους άλλους. (Παρ. 28:13) Αυτό όμως είναι άστοργο, διότι βλάπτει και άλλους εκτός από τον παραβάτη. Μπορεί να εμποδίσει τη ροή του πνεύματος του Θεού και να απειλήσει την ειρήνη ολόκληρης της εκκλησίας. (Εφεσ. 4:30) Η γνήσια αγάπη υποκινεί τους Χριστιανούς που έχουν διαπράξει σοβαρές αμαρτίες να μιλήσουν στους πρεσβυτέρους ώστε να λάβουν την αναγκαία βοήθεια.​—Ιακ. 5:14, 15.

18. Πόσο σημαντική είναι η γνήσια αγάπη;

¹⁸ Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη από όλες τις ιδιότητες. (1 Κορ. 13:13) Μας προσδιορίζει ως ακολούθους του Ιησού και μιμητές του Ιεχωβά, ο οποίος είναι η Πηγή της αγάπης. (Εφεσ. 5:1, 2) «Αν . . . δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα», έγραψε ο Παύλος. (1 Κορ. 13:2) Ας συνεχίσουμε να δείχνουμε την αγάπη μας, όχι μόνο «με λόγια», αλλά και «με έργα και αλήθεια».