1. காய்ந்-த நி-லத்-தில் ம-ழை போ-ல,

நெஞ்-சின் ஏக்-கம் தீர்ந்-த-தின்-றே.

உம் பேர் பு-கழ் பே-சி-டும் மன்-றம்,

பா-ரும் இ-தோ பூத்-த-திங்-கே.

ஏ-தும் எ-ம-து சொந்-த-மில்-லை

யா-வும் உம் கை-யில் பெற்-றோ-மே.

எம் நே-ரம், தி-றன், வ-ளம் எல்-லாம்

நெஞ்-சா-ர தந்-தோம் உ-மக்-கே.

2. வா-டும் உ-யிர்-கள் உம்-மைத் தே-டி

தஞ்-சம் அ-டை-யும் இ-ட-மே.

நா-ளும் உ-ம-து பு-கழ் பா-டி

கூ-டும் இ-ட-மும் இ-து-வே.

சாட்-சி சொல்-லும் வே-லைக்-கு இங்-கே

சாட்-சி இந்-த மன்-றம்-தா-னே.

கண்-ணை இ-மை காப்-ப-து போ-லே

காப்-போம் இந்-த மன்-றத்-தை-யே.